Το φεστιβάλ άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό νωρίς το μεσημέρι και η πρώτη μέρα ξεκίνησε με τους Έλληνες Sacral Rage,που ίσως να τους είδαν κάποιοι από εσάς σαν opening act των Sanctuary στο Gagarin στις 21 Μαρτίου του 2015. Αμέσως, όποιος Έλληνας ήταν μέσα και έξω από το χώρο του φεστιβάλ έτρεξε να τους στηρίξει ,όχι μόνο γιατί εκπροσωπούν τη χώρα μας αλλά γιατί είναι ίσως και μια από τα καλύτερες μπάντες των τελευταίων χρόνων στον χώρο του Proggresive Metal. Η μπάντα έπαιξε σχεδόν όλα τα κομμάτια του νέου δίσκου ενώ στη διασκευή του ‘The Leaders?’’των Hades ανέβηκε στη σκηνή μαζί τους ο Alan Tecchio ,ένας από τους αγαπημένους τραγουδιστές και στιχουργούς των Sacral Rage αλλά και τραγουδιστής των Hades, Heathen’s Rage (που έπαιζαν την επόμενη μέρα στο φεστιβάλ), Watchtower και της μπάντας του Μike Lepond. Aν διαβάζει έστω και ένας φαν των Watchtower αυτή τη κριτική νομίζω ήρθε η ώρα να βρεί στο youtube τους Sacral Rage!
“En Cima del Mal” , “Panic in Urals (Burning Skies) ” , “Lost Chapter E: Sutratma” , “A Tyrannous Revolt ” , “Lost Chapter E: Amarna’s Reign” , “The Leaders? ” , “Return of the Dead” , “Master of a Darker Light”
Θα συνεχίσω με την Jutta Weinhold ή όπως είπε και ένας φίλος, την Ζωζώ Σαπουντζάκη του Μεταλ,η οποία αν και 65 ετών χοροπηδάει στη σκηνή σαν 17χρονη. Πριν την απολαύσω live απλά δεν είχα ιδέα τι να περιμένω πέρα από μια μεγάλη σε ηλικία τενόρο με μεταλ φωνή. Η Jutta όμως κυριολεκτικά γκρέμισε το γήπεδο ,έσπασε τα ηχεία και έκανε πολλούς να νιώσουν άβολα με τον εαυτό τους που μια 65αρα έβαλε τα γυαλιά σε όσους και όσες παραπονιούνται έμμεσα ή άμεσα ότι είναι ‘’too old to rock n roll’’. Το playlist της Jutta είχε τα εξής κομμάτια
‘’ Zed Yago’’, ‘’The Fear of Death ‘’, ‘’The Spell from Over Yonder’’, ‘’The Pale Man’’,‘’The Man Who Stole the Holy Fire ‘’, ‘’Revenge ‘’,’’ Black Bone Song ‘’ ,’Rocking for the Nation’’.
Πάμε τώρα στη 70s rock – country band του φεστιβάλ , σύμφωνα πάντα με τη δική μου μουσική αντίληψη, τους Ashbury από την Αrizona που από ότι φάνηκε την ήξεραν περισσότεροι από ότι περίμενε κανείς σε μέταλ φεστιβάλ. Έγινε χαμός. Όλο το στάδιο τραγουδούσε τους στίχους τους και απολάμβανε την συναυλία με αρκετά Woodstock διάθεση (ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα).Τα δύο αδέρφια Davis σε αρκετά προχωρημένη ηλικία αλλά με καρδιά παιδιού έκαναν τους σκληροπυρηνικούς μεταλάδες να λιώσουν για μια ώρα ακούγοντας τα εξής κομμάτια
“The Warning’’, “Take Your Love Away’’, “Hard Fight’’, “No Mourning’’, “Mystery Man’’, “Evacuation Time’’, “Madman’’, “Endless Skies’’,“Cold Light of Day’’, “Vengeance’’,“ Aqualung’’ (Jethro Tull cover)
Πάμε τώρα στους αγαπημένους μου τις βραδιάς και τη πιο hard n’ heavy μπάντα τους Keep It True,τους Leatherwolf. Ένα γκρουπ που ακούνε και οι glam metalheads αλλά και οι πιο heavy. Η μπάντα που έγραψε τα ‘’Τhe calling’’, ‘’Τhunder’’ και ‘’Ηideaway’’ .Αν δεν σας λένε κάτι τα κομμάτια αυτά σταματήστε την ανάγνωση και αρχίστε το ψάξιμο. Το στυλ του Michael Olivieri αδιαπραγμάτευτο. Η κίνηση του, η επαφή του με το κοινό αλλά και η αναλλοίωτη ακόμα φωνή του απογείωσαν το live σε σημείο που όταν ρώτησε το κοινό αν θέλουν να ακούσουν για αλλαγή μια διασκευή Judas Priest φώναζαν ΟΧΙ. Παρολαυτά την είπε ,συγκεκριμένα το ‘’Victim Of Changes’’και την υποστήριξε τέλεια. Όλη η μπάντα ανεξαιρέτως έδωσε το καλύτερο της εαυτό και μακάρι να τους έχουμε και σύντομα στην Ελλάδα για να το διαπιστώσετε και εσείς αν δεν τους έχετε δει ως τώρα . Τα κομμάτια που ακούσαμε ήταν ακριβώς αυτά για τα οποία πήγαμε με την μόνη έλλειψη για μένα το “Cry Out’’.
“Spiter’’ ,“Rise or Fall’’, “Street Ready’’, “Thunder’’, “Victim of Changes’’ (Judas Priest cover), “Princess of Love’’ ,“Kill and Kill Again’’, “Gypsies and Thieves’’ ,“Hideaway’’, “Alone in the Night’’, “The Calling’’ ,“Wicked Ways‘’.
Ξαναγυρνάμε στο Woodstock και καλωσορίζουμε στη σκηνή τον Uli Jon Roth και τη μπάντα του. Άλλη μία περίεργη επιλογή για το Keep It True αλλά αυτό δεν φάνηκε να πτοεί κανέναν. Οι γυναίκες στο κοινό αυξήθηκαν ,οι αναπτήρες πήραν φωτιά και το στάδιο μπήκε σε πιο ειρηνικό και γλυκό κλίμα. Ο γκριζομάλλης Γερμανός έπαιξε φανταστικά κιθαριστικά θέματα , που όχι μόνο δεν σε κούραζαν αλλά αντιθέτως σε μάγευαν .Ακούσαμε κομμάτια SCORPIONS από τη χρυσή εποχή της μπάντας.
“All Night Long ”, “Pictured Life” , “Catch Your Train” , “The Sails of Charon”, “Sun in My Hand” , “We’ll Burn the Sky” , “In Trance” , “Rainbow Dream Prelude” , “Fly to the Rainbow ”, “Top of the Bill” , “Dark Lady” , “All Along the Watchtower”
Tο ύφος αλλάζει απότομα όταν στη σκηνή ανεβαίνουν οι Exciter και οι σεκιουριτάδες στα κάγκελα αρχίζουν να σηκώνουν τα μανίκια. Όλοι ήξεραν τι θα επακολουθούσε με το που έκατσε ο Dan Beehler στο θρόνο του. Τα φωνητικά ελάχιστα εξασθενημένα, χωρίς αυτό να φαίνεται να πτοεί κανέναν, πόσο μάλλον όταν μιλάμε γιά μία από τις πιό πολυαναμενόμενες εμφανίσεις του φεστιβάλ. Άλλωστε το να παίζεις drums σε αυτά τα BPM και να τραγουδάς ταυτόχρονα είναι διπλός κόπος ,διπλές αναπνοές και μόνο αν είσαι θεός μπορείς να ανταπεξέλθεις για πάνω από μια ώρα που έπαιξαν οι EXCITER.Μια άσχετη παρατήρηση αλλά ο κιθαρίστας John Ricci , ήταν ίδιος ο Joey DeMaio για όσους καθόντουσαν λίγο πιο μακριά !Θα το καταλάβετε από τα βίντεο για όσους λείψατε.Σας παραθέτω και το playlist και συνεχίζουμε με την επόμενη μέρα.
“Stand Up and Fight”, “Heavy Metal Maniac”, “ Iron Dogs”, “Delivering to the Master” , “Victims of Sacrifice” , “Violence & Force”, “Rising of the Dead”, “ Black Witch ”, “Scream in the Night” , “Pounding Metal”, “Beyond the Gates of Doom”, “ I Am the Beast”, “Long Live the Loud” , “Evil Sinner” , “Swords of Darkness”
