Η κυκλοφορία του mini album “The Hills Have Eyes” αποδεικνύεται πολύ καλή ευκαιρία για μια συνέντευξη με τους Marvel από τη Σουηδία, ένα συγκρότημα που θα συμπαθήσουν οι φίλοι του κλασσικού rock, του Σουηδικού rawk, οι οπαδοί των KISS και του μυστηρίου καθώς έχουν κατορθώσει να μην φανερώνουν τα πρόσωπά τους. Οι δερμάτινες μάσκες δεν βγαίνουν ποτέ από το πρόσωπο και ακόμα και σήμερα στην εποχή της πληροφορίας δεν έχουν διαρρεύσει εικόνες με τα πρόσωπά τους πουθενά. Στην άλλη άκρη της γραμμής οι Vicar και Burgher με τους οποίους η κουβέντα γίνεται με πολύ χιούμορ και τα μαθαίνουμε όλα: για το vintage βανάκι τους, για τη λατρεία τους για το heavy metal, την Αμερική και… την χρονομηχανή! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Ο τίτλος “The Hill Have Eyes” ανήκει επίσης και σε μια διάσημη B-movie τρόμου από τη δεκαετία του ’70. Αυτός ήταν ο λόγος που διαλέξατε αυτόν τον τίτλο;
The Vicar: Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό…
The Burgher: Νομίζω ότι ήταν το πρώτο τραγούδι που γράψαμε για αυτό το άλμπουμ και μας έδωσε την κατεύθυνση. Είναι ένα παλιομοδίτικο spooky κομμάτι…
The Vicar: Ακριβώς! Ο John (σσ ο John Steen, κιθαρίστας-τραγουδιστής) έγραψε το ομότιτλο τραγούδι. Ξέρω ότι είχε τον συγκεκριμένο τίτλο στο τσεπάκι του για κάποιο καιρό και ήθελε να τον χρησιμοποιήσει σε ένα κομμάτι. Δεν ξέρω αν υπάρχουν αναφορές στην ταινία, αλλά δεν νομίζω.
Rockpages.gr: Το “The Hills Have Eyes” είναι ένα pop κομμάτι και με το σφύριγμα γίνεται ακόμα πιο εύκολο να το τραγουδήσεις. Είχατε σαν στόχο να γράψετε κάτι τόσο πιασάρικο, ή σας βγήκε;
The Vicar: Το πρωταρχικό κομμάτι, όπως ήταν στο demo, ήταν σε μεγάλο βαθμό σαν το τελικό. Ο John το έγραψε πρόχειρα για να το ακούσουμε και θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που το ακούσαμε μας είπε: “θα δοκιμάσω να κάνω κάτι, δεν ξέρω αν θα σας αρέσει, ή αν θα ταιριάζει” και μόλις το ακούσαμε σφυρίζαμε κι εμείς μαζί και πηδούσαμε πάνω κάτω. Ακούγεται σαν ένα μοντέρνο τραγούδι με ένα pop feeling. Δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι pop, ήταν από μόνο του, εμείς απλά αποφασίσαμε να το συμπεριλάβουμε στο άλμπουμ.
Rockpages.gr: Πως και αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε ένα μίνι άλμπουμ μετά από μόλις ένα χρόνο από την προηγούμενη κυκλοφορία σας, το “Headal Zone Express”;
The Burgher: Θέλαμε να βγάλουμε κάτι γρήγορα μετά το άλμπουμ για να συνεχίσουμε να είμαστε σε δράση, ενώ από την άλλη δεν μπορούμε να σταματήσουμε να γράφουμε τραγούδια, αλλά…
The Vicar: …παίρνει καιρό να το κάνεις αυτό! Επίσης, κάναμε το άλμπουμ με τον Fred Estby (σσ drummer των The Dagger), ο οποίος είναι πολυάσχολος και θέλαμε να χωρέσουμε στο πρόγραμμά του. Αποφασίσαμε λοιπόν να το κάνουμε το συντομότερο δυνατό. Είχαμε έξι τραγούδια και θέλαμε να τα βγάλουμε…
The Burgher: Ναι, δεν θέλαμε να περιμένουμε. Θέλαμε να περάσουμε 7,8,9 μέρες με τον Fred και να δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Ο Fred έχει δουλέψει μαζί μας κατά καιρούς σαν ηχολήπτης όταν παίζαμε live και ήμασταν ενθουσιασμένοι που θα δουλεύαμε μαζί του στο στούντιο…
The Vicar: Και κάτι ακόμα… μας πήρε τρία, δυόμιση χρόνια ανάμεσα στα άλμπουμ μας και το είχαμε βαρεθεί αυτό… θέλαμε…
The Burgher… να ανεβάσουμε ρυθμό!
The Vicar: Ναι, να βγάλουμε κάτι γρήγορα… για να δούμε, θα μας πάρει τρία χρόνια μέχρι το επόμενο; ελπίζουμε πως όχι!
Rockpages.gr: Διασκευάζετε το κλασσικό και αγαπημένο “L.O.V.E. Machine” των W.A.S.P.. Πως σας ήρθε αυτή η ιδέα και ποιος είχε αυτή την έμπνευση για το βίντεο; πόσο καιρό πήρε να το κάνετε; φαντάζομαι ότι ήταν αρκετά δύσκολο να τραβηχτούν όλες αυτές οι φωτογραφίες με τις κούκλες, έτσι δεν είναι;
The Burgher: Νομίζω ότι είναι κάτι που έχουμε από κοινού. Και οι τρεις μας λατρεύουμε τα δυο πρώτα άλμπουμ των W.A.S.P., γενικά ακούμε πολύ ’80s heavy metal.
The Vicar: Ξέρεις, υπάρχουν κάποια τραγούδια που έχουν παιχτεί τόσο πολύ και μια φορά προσπαθήσαμε να το παίξουμε σε μια πρόβα και να το… “Marvel-οποιήσουμε” και μας βγήκε πολύ φυσικό.
The Burgher: Έχει πλάκα να διασκευάζει ’80s και ’70s metal τραγούδια και να τα κάνεις πιο rock’n’roll, γιατί είναι από μόνα τους και δεν χρειάζεται να τους κάνεις τίποτα.
The Vicar: Κάποιοι λένε ότι όταν κάνεις μια διασκευή πρέπει να την κάνεις 100% ίδια με το αυθεντικό. Θα έλεγα ότι το κάναμε αυτό από την άποψη της σύνθεσης, αλλά το “πλάσαμε” λίγο για να το κάνουμε δικό μας και όσο το κάναμε ανακαλύψαμε ότι είναι ένα φανταστικό τραγούδι με πολύ ψυχή και μπόλικο ’70s rock’n’roll. Οπότε, μας ταίριαζε.
The Burgher: Το βίντεο… πολλές φωτογραφίες! Εκατομμύρια! Καλά, όχι ακριβώς… έχουμε τον δικό μας “κουκλοπαίχτη” τον Papa Bear, που είναι το τέταρτο μέλος μας… σαν τον πέμπτο Beatle!
The Vicar: Είναι ο μάνατζερ, ο άνθρωπος που ασχολείται με τα γραφικά, ο οποίος επίσης τρέχει και την εταιρεία. Η ιδέα για το βίντεο ήταν δική του και του δώσαμε το ελέυθερο να κάνει ότι ήθελε. Πήρε κάποιο καιρό, αλλά κι αυτό ήταν μέρος της διαδικασίας.
The Burgher: Λίγο πολύ και εμείς μοντέλα είμαστε της πασαρέλας… εκείνος με τα μαγικά του μας έκανε κούκλες τις οποίες κουνούσε από εδώ και από εκεί για κάποιες εβδομάδες και κάποια στιγμή μας παίρνει και μας λέει…
The Vicar: “Νομίζω ότι τελειώσαμε”… εμείς αρχικά παίζαμε με τα όργανα για να έχει ένα σημείο αναφοράς, αλλά από εκεί και πέρα ήταν δική του δουλειά…
The Burgher: …και θα έλεγα ότι έκανε σπουδαία δουλειά στο να πιάσει τις πραγματικές μας κινήσεις. Ειδικά εκεί που ο John γλιστράει στην κιθάρα χωρίς να κουνάει το υπόλοιπο σώμα του, αυτό είναι απόλυτα ακριβές…
Rockpages.gr: Το να κάνετε ένα βίντεο σαν κι αυτό είναι άλλο ένα τέχνασμα για να κρατάτε την ταυτότητά σας κρυφή, γιατί ήδη φοράτε μάσκες και χρησιμοποιείτε ψευδώνυμα. Πόσο δύσκολο είναι, εν έτει 2015 να κρύβετε την ταυτότητά σας, ενώ είστε σε ένα συγκρότημα, υπάρχει το Facebook, το Twitter, το Instagram και όλα αυτά τα εργαλεία τελοσπάντων που μπορούν να σας φανερώσουν;
The Vicar: Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το διαβατήριο όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό! Εκτός αυτού πρέπει απλά να είμαστε δημιουργικοί. Χαρτοσακούλες, πίσω πόρτες… τέτοια πράγματα!
The Burgher: Κατά μια έννοια ο κόσμος θέλει να φοράμε μάσκες. Αποδέχονται το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πουθενά φωτογραφίες μας.
The Vicar: Για να είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν θέλει να μας δει χωρίς τις μάσκες!
The Burgher: Δεν είμαστε ομορφόπαιδα!
The Vicar: Κανείς δεν έχει να κερδίσει κάτι από αυτό!
Rockpages.gr: Έχετε επηρεαστεί από συγκροτήματα που φοράνε μάσκες ή makeup, από τους KISS για παράδειγμα;
(γελάνε)
The Burgher: (γελώντας) πονηρή ερώτηση, δεν ξέρω πως να σου απαντήσω!
The Vicar: Εσύ τι λες;
Rockpages.gr: Δική σας είναι η συνέντευξη, δεν μπορώ να σας πω εγώ τι νομίζω!
The Vicar: Ναι, σίγουρα κατά ένα τρόπο… τουλάχιστον για τον John και μένα οι KISS είναι η μεγαλύτερη επιρροή μας μέχρι που έβγαλαν το make up, για μένα, γιατί ο John τους λατρεύει και χωρίς. Οπότε υπό αυτή την έννοια μας επηρέασαν. Δεν θέλαμε όμως να βάλουμε μάσκες για να μοιάζουμε με τους KISS. Πιο πολύ μουσικά έχουμε επηρεαστεί. Δεν είχαμε σχέδιο να βάλουμε μάσκες. Η ιδέα μας ήρθε ένα βράδυ… ή κάτι τέτοιο.
The Burgher: Είναι αυτό που λέγαμε πριν ότι ο κόσμος μας προτιμάει με μάσκες, παρά χωρίς.
The Vicar: Το έχεις δοκιμάσει, ε;
The Burgher: Ναι, ναι δεν γίνεται…
The Vicar: Όχι;
The Burgher: …χωρίς μάσκα όχι!
The Vicar: το ξέρω (γελάει)! Υπάρχουν κι άλλες μπάντες που φοράνε μάσκες…
The Burgher: Όπως οι Ghost, που είναι ανερχόμενοι, δεν ξέρω αν τους ξέρεις…
Rockpages.gr: Ναι, φυσικά έχουν παίξει και στην Ελλάδα πριν κάποια χρόνια, αλλά για να πω την αλήθεια δεν μου άρεσαν και τόσο. Είχε ενδιαφέρον για τα πρώτα είκοσι λεπτά, αλλά αυτό ήταν. Ίσως, επειδή οι άλλοι στη μπάντα φοράνε ένα ύφασμα που απλά δεν σε αφήνει να δεις τίποτα και μόνο ο τραγουδιστής φοράει μάσκα… η μουσική είναι καλή, αλλά οπτικά δεν σου προσφέρουν κάτι περισσότερο.
The Burgher: Ναι, συμφωνώ μαζί σου. Μου αρέσει η μουσική, αλλά είναι διαφορετικά στο live…
The Vicar: Ίσως είναι σαν τους Lordi, κι αυτοί είχαν πρόβλημα στο να κινούνται…
The Burgher: Δεν είναι κι εύκολο με αυτά τα κοστούμια.
The Vicar: Αλλά, σε αυτή την περίπτωση δεν είναι βαριά τα κοστούμια ή κάτι τέτοιο, απλά είναι cool μόνο όταν κάθονται πίσω και απλά παίζουν.
The Burgher: Είναι σαν το θέατρο.
The Vicar: Δεν τους έχω δει ζωντανά, οπότε δεν έχω άποψη!
The Burgher: Αυτό που μου αρέσει με τις συναυλίες μας είναι ότι μοιάζει με φιλανδέζικη σάουνα.
The Vicar: Πρέπει να ιδρώνεις και απλά να…
The Burgher: …να στάζεις!
The Vicar: Μη μας πλησιάζετε πολύ όταν παίζουμε…
The Burgher: Ειδικά τον ντράμερ!
The Vicar: Ξέρεις, αυτά τα κοστούμια τα έχουμε περίπου δέκα χρόνια…
The Burgher: Έχουν δει πράγματα που δεν θα ‘πρεπε!
The Vicar: Έχουν τη δική τους προσωπικότητα!
Rockpages.gr: Το “Goodbye Salome” είναι ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισα στο άλμπουμ, μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια;
The Burgher: Θα έλεγα ότι είναι ένα κλασσικό Marvel τραγούδι.
The Vicar: Είναι αστείο που το λες γιατί μέχρι στιγμής στα reviews λένε: “και είναι και το “Goodbye Salom”. Είναι καλό κομμάτι, αλλά είναι στη μέση, οπότε χάνεται.
The Burgher: Είναι ένα “ενδιάμεσο”.
The Vicar: Είναι φοβερό τραγούδι, χαίρομαι που σου άρεσε. Έχουμε κάνει και χορογραφία για αυτό το τραγούδι, έτσι δεν είναι;
The Burgher: Ναι, για τις δυο πρώτες στροφές!
The Vicar: Με τον John θα έπρεπε να μιλάς κανονικά για τα τραγούδια γιατί εκείνος τα έχει γράψει και τους στίχους και αυτό είναι ένα κλασσικό Marvel τραγούδι.
The Burgher: Που μιλάει για μια σχέση στην οποία υπάρχει και τρίτο πρόσωπο…
Rockpages.gr: Καλά, αυτό το κατάλαβα (γέλια)! Επίσης, δεν ξέρω αν σας το έχει πει κανείς αυτό, αλλά η αρχή του “Bring It On” ακούγεται σαν το “Run To The Hills” των Maiden…
The Vicar: Με το “Run To The Hills”; πως είναι η αρχή;
Rockpages.gr: Ξέρεις με αυτό το επικό intro, που το κομμάτι πάει “ου ου ου ου ου ου” (τραγουδάω το “Run To The Hills”!) και μοιάζει η μελωδία. Ή επειδή είναι αμέσως μετά το “L.O.V.E. Machine”, ίσως συνειρμικά το μυαλό πάει σε εκείνη την εποχή.
The Burgher & The Vicar: Ναι!
The Burgher: Μεταφέρεσαι στο metal των ’80s… γαμιέται η υπόθεση (γελάει)! Αλλά δεν είναι και τόσο περίεργο να εντοπίσεις τους Iron Maiden στα τραγούδια μας γιατί ακούμε πολύ Maiden.
The Vicar: Δεν είναι 100% Maiden, αλλά στο “Back In The Saddle” έχει ένα riff που μοιάζει στο τέλος…
The Burgher: Ναι! (τραγουδώντας δυνατά) Λου λου λου, λαλαλαλαλαλαλαλαλα, οοοουυυυυυυυυυ…
The Vicar: Τουλάχιστον εμείς αναφερόμαστε σε αυτό σαν το “Maiden riff”, αλλά αν δεν το ξέρεις μάλλον δεν θα καταλάβεις ότι είναι επηρεασμένο από τους Maiden…
The Burgher: Είναι πολύ αργό, αλλά στο μυαλό μας είναι ένα Iron Maiden riff…
The Vicar: Στο “Bring It On” που λέγαμε πριν δεν είναι, αλλά έχει ενδιαφέρον που το είπες γιατί κι εμείς κάνουμε το ίδιο. Έχουμε πολύ συχνά την ίδια συζήτηση: “άκουσες αυτό το τραγούδι; δεν είναι ακριβώς σαν Accept;” μπορεί να ακούς κάτι, το οποίο ο άλλος δεν μπορεί να ακούσει, οπότε θεωρητικά μπορεί να συμφωνήσεις. Οπότε, συμφωνείς για να συμφωνήσεις, ή για να διαφωνήσεις.
Rockpages.gr: Καλά, βέβαια υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο γίνεται επίτηδες και ότι ο ένας κλέβει από τον άλλο και μιλάμε για τραγούδια που πραγματικά μοιάζουν, αλλά μπορεί να είναι και σύμπτωση…
The Vicar: Από τη μεριά μας δημιουργούμε μουσική, κάνουμε πρόβες, ηχογραφούμε, τζαμάρουμε ένα τραγούδι και αν ακούσουμε ένα riff μπορούμε να πούμε: “ωχ, αυτό μου θυμίζει κάτι από KISS”, ή είναι σαν Judas Priest. Έχουμε ένα τρόπο να επικοινωνούμε όταν γράφουμε τραγούδια. Είναι σαν να έχουμε μια κοινή γλώσσα, αλλά ποτέ δεν ξεκινάμε με τη λογική να αντιγράψουμε κάτι…
The Burgher: Δεν θέλουμε να αναπαράγουμε το παρελθόν. Δεν μπορούμε να παίξουμε σαν Iron Maiden καλύτερα από τους Iron Maiden, ή τους Judas Priest. Θα ήσουν ηλίθιος και να προσπαθούσες κάτι τέτοιο.
Rockpages.gr: Ναι, αλλά μπορείτε να παίξετε σαν Marvel…
The Burgher: Ναι…
The Vicar: Ναι, θα μείνουμε σε αυτό!
The Burgher: Απλά προσπαθούμε να βάζουμε και κάτι καινούριο κάθε φορά.
Rockpages.gr: Πως φιλτράρετε τις επιρροές σας και πως τις συνδυάζετε για να δημιουργήσετε κάτι καινούριο, πιο μοντέρνο, όπως κάνατε για παράδειγμα στο “The Hills Have Eyes” με το pop ρεφρέν του και παράλληλα να διατηρείτε την ταυτότητά σας;
The Burgher: Θα έλεγα ότι για μας είναι μια φυσιολογική εξέλιξη, λίγο πολύ. Βαριέσαι να γράφεις την ίδια μουσική ξανά και ξανά. Αν κάνεις το ίδιο πράγμα για δέκα χρόνια βαριέσαι σε κάποιο σημείο, οπότε αυτό έρχεται φυσιολογικά. Ο στόχος δεν ήταν να γράψουμε ένα pop τραγούδι, απλά μας βγήκε έτσι.
The Vicar: Επίσης, θα έλεγα ότι ο ήχος μας είναι ένας συνδυασμός του γραψίματος του John, για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, αλλά και της μουσικής που γουστάρουμε να ακούμε οι τρεις μας. Δεν ακούμε μόνο metal… εγώ προέρχομαι από την hardcore σκηνή των ’80s.
The Burgher: Εγώ είμαι τεράστιος οπαδός της soul και μου αρέσει και το hip hop, αλλά μεγάλωσα με metal και τώρα ακούω όλα τα είδη της μουσικής που με συγκινούν. Ο John… ακούει μόνο Dire Straits, KISS και Europe… αυτή είναι η βάση αυτού που ακούγεται σαν Thin Lizzy όταν πάμε να παίξουμε ένα metal τραγούδι… εδώ που τα λέμε, ό,τι κάνουμε ακούγεται σαν Thin Lizzy, αλλά κανένας μας δεν ακούει Thin Lizzy! Αλλά, αν συνδυάσεις hip hop, soul με Europe και ’80s hardcore ακούγεται σαν… Thin Lizzy…
The Vicar: Νομίζω ότι η ομοιότητα με τους Thin Lizzy προκύπτει εξαιτίας του John και των επιρροών του από τους Dire Straits. Όταν τις μεταφέρουμε στον ήχο των Marvel ο κόσμος νομίζει ότι είναι Thin Lizzy. Και φυσικά, η soul είναι εκεί. Όλα περνάνε από τη συνθετική ικανότητα του John και γι’αυτό ακούγεται πάντα σαν Marvel. Το σημείο εκκίνησης είναι κάθε φορά διαφορετικό.
Rockpages.gr: Επίσης, έχετε ένα βανάκι σαν tour bus κατασκευής 1976. Αν μπορούσατε να φέρετε κι άλλα πράγματα από το 1976 στο σήμερα, ποια θα ήταν αυτά;
The Burgher: Ήδη, φέραμε πίσω τους KISS από εκείνη την εποχή, οπότε αυτό μπορούμε να το βγάλουμε από τη λίστα… δεν μας αρέσουν και τόσο τα παιδιά των λουλουδιών και το “flower power”, οπότε αυτό θα το αφήσουμε εκεί…
The Vicar: Αυτό ήταν νωρίτερα…
The Burgher: Ναι, σκέφτομαι ευρύτερα και όχι μόνο για το 1976…
The Vicar: Εγώ θα έλεγα τον εξοπλισμό! Δώσε μου έναν ενισχυτή του ’76 και είμαι πολύ χαρούμενος!
The Burgher: Και ένα πλήρες drum kit…
The Vicar: Και θα φέρναμε και την υπερβολή στις περιοδείες και τα live show. Πιο πολλά πυροτεχνήματα και εφέ!
The Burgher: Θα χρειαζόμασταν όχι ένα, αλλά τρία τέσσερα βανάκια!
Rockpages.gr: Ποιο θα έλεγες ότι είναι το πιο cool πράγμα στο να είσαι μέλος των Marvel;
The Burgher: Δύσκολη ερώτηση… χεχεχε!
The Vicar: Είναι cool να κάνεις συνέχεια καινούρια μουσική και να τη δίνεις σε ένα κοινό που την ακούει. Αυτό είναι φανταστικό! Δεν συμβαίνει πάντα, αλλά κάποιες φορές παίρνεις ένα mail από οπαδούς που σου γράφουν πόσο τους έχεις αλλάξει τη ζωή και αυτό είναι το πιο συγκλονιστικό, αυτό που παίρνεις πίσω από τον κόσμο…
The Burgher: Και είναι ωραίο να παραμένεις 18…
The Vicar: Ναι, αυτό είναι το καλύτερο! Δεν είναι σαν μηχανή του χρόνου!
The Burgher: Σταματήσαμε τον χρόνο όταν ήμασταν 18 χρονών. Είμαστε ακόμα 18, οπότε είναι πολύ αναζωογονητικό και ωραίο. Αν και μας πονάει η μέση…
Rockpages.gr: Τουλάχιστον μπορείτε να πάρετε αλκοόλ, γιατί δεν είστε 17…
The Burgher: Ακριβώς!
The Vicar: Πρέπει να σταματάς τον χρόνο στη σωστή στιγμή…
The Burgher: Βέβαια, αν ήμασταν στις ΗΠΑ θα έπρεπε να είμαστε 21…
The Vicar: Θα το αντιμετωπίσουμε αυτό όταν πάμε εκεί!
Rockpages.gr: Είναι το όνειρό σας να πάτε στην Αμερική;
The Burgher: Ονειρευόμαστε να πάμε έτσι κι αλλιώς! Θέλουμε να πάμε στην Ιαπωνία, νομίζω ότι θα είναι ό,τι καλύτερο για μας.
The Vicar: Θα θέλαμε πολύ να κάνουμε ένα μεγάλο road trip στις ΗΠΑ, αλλά κάτι τέτοιο είναι δύσκολο φυσικά.
Rockpages.gr: Κάπου διάβασα ότι οι Marvel διατηρούν τις σχέσεις με τα πρώην μέλη τους, κάτι που τους κάνει κάτι σαν κολεκτίβα.
The Burgher: Όχι, είναι σαν την Ιταλική μαφία! Αλλάζουμε μπασίστες συχνά εξαιτίας των καταστάσεων, αλλά αποτελούν ακόμα μέρος της μπάντας, απλά ένας παίζει μαζί μας στα live τώρα.
The Vicar: Δεν χάνουμε ποτέ μέλη, μόνο προσθέτουμε…
The Burgher: Και έχουμε παίξει κάποιες συναυλίες με δυο μπασίστες, ή με μπασίστα να παίζει κιθάρα, ή δυο κιθάρες και ένα μπάσο… είναι αλήθεια, αυξανόμαστε…
Rockpages.gr: Τελευταία ερώτηση… τι περιμένετε και ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το συγκρότημα στα χρόνια που έρχονται;
The Burgher: Λοιπόν, σίγουρα η πρώτη μας φιλοδοξία είναι να μην περιμένουμε άλλα τρία χρόνια για να βγάλουμε το επόμενο άλμπουμ μας…
The Vicar: Ελπίζουμε του χρόνου…
The Burgher: Αυτή είναι η κύρια φιλοδοξία μας αυτή τη στιγμή…
The Vicar: Και φυσικά να παίξουμε όσο πιο πολύ γίνεται στην Ευρώπη και την Ιαπωνία…
The Burgher: Και να κυκλοφορήσουμε 7ιντσα, split ΕP… κάτι έχουμε στα σκαριά, επίσης για του χρόνου…
