«Θα έχετε 20 λεπτά στη διάθεση σας και με τα τρία original μέλη των Night Ranger…κυνηγούσατε πολύ καιρό αυτή τη συνέντευξη και σκεφτήκαμε πως θα πρέπει να μιλήσετε και με τους τρεις», μας ενημερώνει ο tour manager των Night Ranger και εμείς φυσικά δεν είχαμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε μαζί του. Ο Γιάννης στήνει τις κάμερες και διαμορφώνει κατάλληλα το σκηνικό και εγώ ρίχνω μία τελευταία ματιά στις ερωτήσεις μου την ίδια ώρα που οι Jack Blades, Brad Gillis & Kelly Keagy έρχονται χαμογελαστοί προς το μέρος μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Todd Confessore & Geno De Lora για την πολύτιμη βοήθεια τους. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας, Γιάννης Δόλας

Rockpages.gr: Πως ήταν η πτήση σας από την Αμερική στο Λονδίνο;

Jack Blades: Μια χαρά…δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Όμως από το Λονδίνο για την Ουαλία ήταν τρελό ταξίδι! Σκεφτόμασταν συνέχεια «που στο καλό είμαστε»;

Brad Gillis: Το τοπίο είναι εκπληκτικό με την παλιά αρχιτεκτονική…πολλά πρόβατα, επίσης!

Jack Blades: (γέλια) Είμαστε χαρούμενοι που θα παίξουμε φέτος δύο φορές στην Αγγλία. Κάθε χρόνο θα προσπαθούμε να προσθέτουμε και ένα show…ίσως του χρόνου δώσουμε τρεις συναυλίες. Προσπαθούμε να το κάνουμε σταδιακά…αυτό είναι το σχέδιο μας.

NightRanger01

Rockpages.gr: Ίσως να παίξετε δύο φορές στην Αγγλία και μία φορά στην Ελλάδα.

Jack Blades: Ναι…και μία συναυλία στην Ελλάδα! Το καλοκαίρι που θα έχει και καλό καιρό.
Rockpages.gr: Ούτως ή άλλως μεγαλώσατε στην Καλιφόρνια που έχει πάνω κάτω ίδιο καιρό μετην Ελλάδα…

Jack Blades: Είδες; Growing Up In Greece! (O Jack τραγουδάει το ρεφραίν του “Growing Up In California”)

Rockpages.gr: Έχει περάσει ένας χρόνος σχεδόν από την κυκλοφορία του “High Road”. Πως ήταν η ανταπόκριση του κόσμου και του τύπου;

Jack Blades: To καλύτερο κοπλιμέντο είναι…ξεκινήσαμε να παίζουμε κομμάτια από το “High Road” και κάποια στιγμή έρχεται κάποιος μετά το show και μου λέει: «αυτό το πρώτο τραγούδι που παίξατε…ήταν από κάποιο κλασικό σας album. Από ποιο ήταν…το πρώτο, το δεύτερο…»; Ήταν το “Knock Knock (Never Stop)” ή το “St. Bartholomew” από το “High Road”. Ήταν ένα κοπλιμέντο για το δίσκο και γενικότερα μιλώντας το “High Road” τα έχει πάει περίφημα.

Brad Gillis: Το θέμα είναι ότι ακόμη ακουγόμαστε σαν Night Ranger με τη διαφορά ότι τώρα η παραγωγή είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με το παρελθόν. Όλα ακούγονται πιο δυνατά και έχουμε την πολυτέλεια των Pro-tools και όλων αυτών των εργαλείων με αποτέλεσμα να ελέγχουμε καλύτερα την παραγωγή. Πήραμε το χρόνο μας με το “High Road”. Ηχογραφήσαμε κάποια τραγούδια, βγήκαμε σε περιοδεία, επιστρέψαμε, ακούσαμε ξανά το νέο υλικό, ξαναβγήκαμε σε περιοδεία. Είχαμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Στο τέλος της ημέρας όλοι ήμασταν απόλυτα ικανοποιημένοι με το τελικό προιόν.

Rockpages.gr: Αν και μου αρέσουν όλα τα γρήγορα κομμάτια του δίσκου, το αγαπημένο μου είναι σίγουρα –και απευθύνομαι στον Kelly- η μπαλάντα “Don’t Live Here Anymore”. Μίλησέ μας λίγο για αυτό…

Jack Blades: Ναι (με επιφώνημα)!!! Πως σου φάνηκε στο Λονδίνο…δεν ήταν τέλειο; Φαντάζομαι ότι δεν περίμενες ότι θα το παίζαμε, έτσι;

Rockpages.gr: Με τίποτα!

Kelly Keagy: Είναι κάτι διαφορετικό για εμάς. Ο τρόπος που γράφτηκε, ουσιαστικά, αυτό το κομμάτι. Είναι ένα τελείως διαφορετικό κομμάτι για εμάς και για αυτό το λόγο μας αρέσει να το παίζουμε στα live. Μου αρέσει το μήνυμα των στίχων. Να αφήνεις πίσω σου το θυμό και την αρνητικότητα και να προσπαθείς να βελτιώνεσαι σαν άτομο. Αυτό προσπαθούμε και εμείς να κάνουμε.

Rockpages.gr: Μου άρεσε επίσης που κάνατε στο εξώφυλλο αναφορές στους δίσκους σας της δεκαετίας του 80. Ήταν κάτι που κάνατε για πλάκα ή βλέπετε το δίσκο σαν την ολοκλήρωση ενός κύκλου;

Jack Blades: Αναφέρεσαι σε όλες αυτές τις μικρές φωτογραφίες από τους άλλους δίσκους. Πως προέκυψε αυτό…; Είχαμε μία μικρή φωτογραφία στην αρχή και στη συνέχεια είπαμε «δεν θα ήταν τέλειο να βάζαμε στο εξώφυλλο στοιχεία από τους παλιούς δίσκους και να τα ψάχνουν οι οπαδοί»; Πρέπει, όμως, να κοιτάξεις πολύ προσεκτικά (για να τα εντοπίσεις). Θέλαμε να κάνουμε κάτι που θα μας άρεσε και σε εμάς σαν οπαδοί π.χ. των Led Zeppelin όταν ψάχναμε για διαφορετικά μηνύματα στα εξώφυλλά τους. Αυτή ήταν η ιδέα.

Rockpages.gr: Το “Somewhere in California” θεωρείται ήδη κλασικό παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει μόλις τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του.

Brad Gillis: Είναι classic rock!

Jack Blades: (γέλια)

NightRanger02

Rockpages.gr: Είναι, επίσης, κλασικό Night Ranger!

Brad Gillis: Ναι! Διατηρήσαμε την ίδια φόρμουλα. Οι Night Ranger είναι γνωστοί για τους δύο τραγουδιστές και τους δύο κιθαρίστες τους καθώς και για τα ωραία refrains. Μείναμε πιστοί στην ίδια φόρμουλα που ακολουθούμε τα τελευταία…75 χρόνια (γέλια)!

Rockpages.gr: Όλα αυτά τα χρόνια έχετε χαρακτηριστεί σαν μία AOR μπάντα. Προσωπικά θεωρώ ότι είσαστε μία hard rock μπάντα…το γεγονός ότι έχετε δύο κιθαρίστες και έναν πληκτρά συνετέλεσε στο γεγονός να ξεχωρίσετε από τις υπόλοιπες μπάντες του είδους και να διαμορφώσετε τον δικό σας ήχο;

Jack Blades: Νομίζω πως ναι.

Brad Gillis: Είναι μία καλή αναλογία.

Jack Blades: Νομίζω ότι οι Night Ranger…το γεγονός ότι έχουμε δύο τραγουδιστές, δύο κιθαρίστες και έναν πληκτρά…ουσιαστικά, όταν ξεκινήσαμε ήμασταν ένα συγκρότημα σαν τους Thin Lizzy. Ήμουν πάντα μεγάλος οπαδός τους. Διπλές κιθάρες, μελωδίες…αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους είναι το γεγονός ότι είμαστε μοναδικοί! Έχουμε δύο κιθαρίστες και δύο τραγουδιστές. Τα περισσότερα συγκροτήματα θα έχουν δύο lead κιθαρίστες και έναν τραγουδιστή…π.χ. οι Judas Priest. Οι Styx έχουν δύο τραγουδιστές αλλά έναν lead κιθαρίστα. Εμείς έχουμε όλο το πακέτο και έναν ογκώδη ήχο στα τύμπανα το οποίο είναι και αυτό σημαντικό.

Rockpages.gr: Φυσικά η άλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι έχετε τα τύμπανα του Kelly στημένα στα πλάγια της σκηνής…

Jack Blades: Ναι, αυτό έγινε κατά λάθος!

Brad Gillis: Ναι! Ανοίγαμε τις συναυλίες του Sammy Hagar και είχε τόσα πράγματα πάνω στη σκηνή…

Kelly Keagy: Είχε ένα αυτοκίνητο πάνω στη σκηνή!

Brad Gillis: Ένα αυτοκίνητο…σωστά. Δεν είχαμε καθόλου χώρο πάνω στη σκηνή και έτσι αποφασίσαμε να βάλουμε τα τύμπανα του Kelly στα πλάγια για τις συγκεκριμένες συναυλίες με τον Sammy.

Kelly Keagy: Έτσι ήμουν ακριβώς απέναντι από τα keyboards.

Brad Gillis: Και στη συνέχεια έρχονταν όλοι και μας έλεγαν ότι φαινόμαστε τέλεια πάνω στη σκηνή και έτσι αποφασίσαμε να το διατηρήσουμε. Έγινε πάντως κατά λάθος και συνεχίζουμε εδώ και…75 χρόνια!

Jack Blades: (γέλια)

NightRanger03

Rockpages.gr: Είχα ρωτήσει τον Kelly το 2011 αν υπήρχε περίπτωση επανασύνδεσης με τον Jeff (Watson) και τον Alan (Fitzerald) και η απάντηση του ήταν: «Ποτέ μη λες ποτέ». Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον;

Jack Blades: Ποτέ μη λες ποτέ.

Brad Gillis: Ποτέ δεν ξέρεις…

Kelly Keagy: Το σκεφτόμαστε…

Brad Gillis: Είναι κάτι που μας ρωτάνε συχνά οι οπαδοί μας. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι Night Ranger είναι τώρα σαν μία καλογυαλισμένη μηχανή και οι Kerri Kelli & Eric Leavy είναι απίστευτα άτομα και εκπληκτικοί μουσικοί.

Kelly Keagy: Μας αρέσει έτσι όπως είναι το συγκρότημα αυτή τη στιγμή.

Brad Gillis: Φυσικά εμείς οι τρεις είμαστε ο πυρήνας των Night Ranger.

Rockpages.gr: Είναι αλήθεια ότι οι πρώτες κόπιες του “Dawn Patrol” τυπώθηκαν με το όνομα Ranger και όχι Night Ranger;

Jack Blades: Ναι, είναι αλήθεια. Βασικά το όνομα του συγκροτήματος ήταν από την αρχή Ranger και έτσι δώσαμε τις πρώτες μας συναυλίες στο Bay Area. Αλλά λίγο πριν κυκλοφορήσουμε το “Dawn Patrol” έπεσε στα χέρια μας το περιοδικό Billboard και είδαμε μία μεγάλη καταχώρηση από ένα country g