Η παράσταση έγινε στο Θέατρο Της Ημέρας, ένα όμορφο και ζεστό χώρο με πανεύκολη πρόσβαση αφού είναι το πολύ ένα λεπτό με τα πόδια από τη στάση μετρό Πανόρμου. Η θεατρική ομάδα αποτελείται από 11 άτομα και ήταν οι μόνοι που βλέπαμε πάνω στη σκηνή. Οι Aherusia έπαιζαν ζωντανά τη μουσική, αλλά ήταν… κρυμμένοι από τα βλέμματα του κοινού ώστε το επίκεντρο να είναι τα παιδιά πάνω στο σανίδι. Φυσικά ο ήχος δεν ήταν αντίστοιχος με μιας συναυλίας, η ένταση ήταν αρκετά χαμηλότερη ώστε να μη χαλάει η αίσθηση του θεατρικού. Οι στίχοι του album, γραμμένοι κυρίως στην Αλεξανδρινή ελληνική διάλεκτο, ερμηνεύονταν από την θεατρική ομάδα, είτε με απαγγελίες είτε με χορωδιακά φωνητικά, κάτι που ταίριαζε πάρα πολύ στη μουσική του συγκροτήματος. Για εμάς που δεν έχουμε ιδέα από αρχαίες διαλέκτους και μας φαίνονται όλες ίδιες, υπήρχαν δύο οθόνες δεξιά και αριστερά της σκηνής όπου οι στίχοι ήταν γραμμένοι στην νέα ελληνική γλώσσα. Το θέμα ήταν προφανώς ο μύθος του Προμηθέα, προσαρμοσμένος μέσα από μια σύγχρονη προσέγγιση. Μικρολαθάκια υπήρξαν στην παράσταση, χωρίς να χαλάνε καθόλου το τελικό αποτέλεσμα, αλλά αυτό είναι λογικό αφού ήταν και η πρώτη φορά που την παρουσίαζαν.
Η ερώτηση όμως είναι, σε ποιους απευθύνεται το συγκεκριμένο θεατρικό; Η απάντηση είναι απλή, σε όλους. Ακραία φωνητικά δεν υπάρχουν ώστε να ξενίσουν τον κόσμο, η θεατρική ομάδα κάνει πολύ καλή δουλειά, η μουσική πλαισιώνει ιδανικά αυτό που διαδραματίζεται επί σκηνής ενώ η διάρκεια δεν είναι πολύ μεγάλη (περίπου 80 λεπτά) ώστε να κουράσει τον θεατή. Και αυτό το λέει κάποιος ο οποίος έχει τόση σχέση με το θέατρο, όση σχέση έχει και ο Dave Mustaine με την μετριοπάθεια. Αξίζει τον κόπο να περάσετε μία βόλτα και να στηρίξετε την πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη προσπάθεια των Aherusia και της ομάδας τους. Οι παραστάσεις είναι στις 5,7,12,13,14,19,20 και 21 Μαΐου.
Γιώργος Τερζάκης
