Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι πόρτες άνοιξαν στις 8:30 και το πρώτο support ανέβηκε στη σκηνή λίγα λεπτά μετά τις 9:00. Οι Paladine είναι ένα σχετικά νέο σχήμα με έναν πολύ αξιόλογο δίσκο στο ενεργητικό του (“Finding Solace”…τσεκάρετέ το!). Είναι μία μπάντα που συνδυάζει αρμονικά το Αμερικάνικο power με τον πιο κλασικό ευρωπαϊκό ήχο ενώ και πάνω στη σκηνή δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα, με τον τραγουδιστή Νίκο Πρωτονοτάριο (στην τελευταία του εμφάνιση με το συγκρότημα πριν αναλάβει καθήκοντα ο Μηνάς Νοταράς- ΣΣ.: ευχαριστούμε για την επισήμανση τον αδερφό μας Γιώργο Ράλλη) και τον μπασίστα Χρήστο Στεργιαννίδη να κλέβουν την παράσταση. Η διασκευή στο “Rebellion” (Grave Digger) ταίριαζε με το δικό τους set. Ήταν ένα πολύ καλό opening act το οποίο έχει μέλλον μπροστά του.
Τη σκυτάλη πήραν οι γνωστοί στην ελληνική, μεταλλική κοινότητα Valor. Έχοντας αρκετές κυκλοφορίες στο δυναμικό τους και με περίσσεια άνεση πάνω στη σκηνή δεν είχαν κανένα πρόβλημα στο να «ζεστάνουν» ακόμη περισσότερο τον κόσμο ο οποίος είχε ήδη γεμίσει το The Crow. Είμαι σίγουρος ότι όσοι τους έβλεπαν για πρώτη φορά κράτησαν μία θετική εικόνα από αυτούς. Προσωπικά, τους έχω δει να παίζουν και πολύ καλύτερα. Ίσως περιμένω πάντα πολλά περισσότερα από μία μπάντα που έχει ανεβάσει η ίδια πολύ ψηλά τον πήχη με την ποιότητα των κυκλοφοριών της αλλά και την ενέργεια στις ζωντανές εμφανίσεις της. Οι Valor ήταν καλοί, το επικό power metal αναδεικνύεται πάντα σε υπερθετικό βαθμό στα live τους αλλά οι απαιτήσεις μας είναι πολλές και μεγάλες από τους Valor.
Η ώρα είχε πάει 11:05 όταν οι Q5 πάτησαν το σανίδι του The Crow και ύστερα από μία μικρή εισαγωγή οι πρώτες νότες του εκπληκτικού “Let Go” δημιούργησαν αμέσως εκρηκτικό κλίμα ενώ η συνέχεια στο καπάκι με τον ύμνο “Lonely Lady” έβαλε φωτιά στο club! Ο κόσμος δεν σταματούσε να τραγουδάει με όλη του τη δύναμη τους στίχους και ο τραγουδιστής Jonathan K. (με στρατιωτικό καπελάκι α λα Mark Tornillo και φωνή κάπου ανάμεσα σε Brian Johnson & Mark Storace) δεν σταματούσε να χαμογελάει εμφανώς ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κόσμου. Και σαν μην έφτανε αυτό, ο χαμός συνεχίστηκε με το “Pull The Trigger”! Όταν έχεις κυκλοφορήσει ένα μνημειώδες album σαν το “Steel The Light”, είναι αναμενόμενο ότι θα στηριχτείς σε αυτό…παίζοντας το ολόκληρο! Το δεύτερο album “When The Mirror Cracks” αντιπροσωπεύτηκε από το προαναφερθέν “Let Go” και το ομώνυμο κομμάτι (κάποια στιγμή, θα πρέπει να ακούσουμε και άλλα κομμάτια από αυτή τη δισκάρα) ενώ από το τελευταίο πόνημα των Αμερικανών “New World Order” ακούσαμε τα “One Night in Hellas”, “We Came Here To Rock”, “Tear Up The Night” (τελευταίο…κανονικό κομμάτι της συναυλίας) και το ομώνυμο τραγούδι.
Τι και αν ο Evan Sheeley αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα με τον ήχο του μπάσου (εμείς από κάτω μια χαρά τον ακούγαμε), οι Q5 μας επεφύλαξαν την καλύτερη εμφάνισή τους επί Αθηναϊκού εδάφους! H μπάντα έβγαζε μία μοναδική ενέργεια, ο κόσμος δεν σταματούσε να τραγουδάει και ο ήχος –όπως πάντα στο συγκεκριμένο club- ήταν κρυστάλλινος! Τι παραπάνω να ζητήσεις από ένα live; Και όμως…ζητήσαμε και το πήραμε όταν ο διοργανωτής Μιχάλης Νοχός ρώτησε τη μπάντα –στο τέλος της συναυλίας- αν θα είχαν την καλοσύνη να ξαναπαίξουν το “Lonely Lady”. Και φυσικά οι Q5 δεν είχαν την παραμικρή αντίρρηση να…ξαναβάλουν φωτιά στο The Crow με μία ακόμη συγκλονιστική εκτέλεση του κλασικού τους κομματιού.
Πολλά συγχαρητήρια στη διοργάνωση για την τήρηση του προγράμματος και όχι μόνο. Αξίζει καμιά φορά να τονίζουμε τα αυτονόητα και το κυριότερο να στηρίζουμε τέτοιες προσπάθειες. Τα 250 άτομα που βρέθηκαν στο The Crow έκαναν ακριβώς αυτό. Θα ήταν παράλειψη αν δεν έκανα και μία αναφορά στις δύο…ατραξιόν της συναυλίας: τον καλόγερο που στεκόταν δίπλα μου και απολάμβανε τους Q5 και τον τύπο που ήταν front row και…οργάνωνε τον κόσμο σαν να βρισκόταν στο πέταλο των φανατικών οπαδών κάποιας ομάδας. Ήταν, σίγουρα…One Hell of a night in Hellas για τους Q5 και εμάς!
Σάκης Νίκας
Let Go, Lonely Lady, Pull The Trigger, Rock On, Ain’t No Way To Treat A Lady, Missing In Action, In The Night, Come And Gone, When The Mirror Cracks, One Night In Hellas, New World Order, Teenage Runaway, Steel The Light, Tear Up The Night, Lonely Lady
