Το Modu ήταν ήδη γεμάτο από το πρώτο λεπτό που οι Achelous ανέβηκαν στη σκηνή. Ο Χρήστος Κάππας (αρχικός τραγουδιστής των Reflection) και η παρέα του δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να πάρουν το κοινό με το μέρος τους με ένα σετ που περιείχε αρκετά κομμάτια από το επερχόμενο άλμπουμ με τίτλο Macedon. Η μουσική των Achelous είναι ναι μεν απλοϊκή αλλά ταυτόχρονα ουσιαστική και ξεσηκωτική με ρεφραίν που κολλάνε στο μυαλό και πολύ ενεργητική σκηνική παρουσία που βοηθά στο δέσιμο κοινού-μπάντας. Μετά από περίπου μία ώρα ήταν η σειρά των Μαλτέζων doomsters Forsaken να λάβουν θέσεις μάχης. 25 χρόνια ιστορίας κουβαλάει στις πλάτες του αυτό το σχήμα. Ο αεικίνητος Leo Stivala (δεύτερος τραγουδιστής των Reflection) ήταν ενθουσιασμένος με την παρουσία του ίδιου και της μπάντας του σε αυτή τη γιορτή όπως και με την υποδοχή που του επιφύλασσε το αθηναίικό κοινό. Απολαύσαμε περίπου 50 λεπτά ορθόδοξου doom metal και οι Forsaken υποκλίθηκαν δίνοντας τη θέση τους στα τιμώμενα πρόσωπα της βραδιάς.
Το γεμάτο μαγαζί και το οικογενειακό κλίμα που επικρατούσε έκανε τη δουλειά των Reflection να μοιάζει εύκολη. Με ένα σετ που μοιράστηκε ανάμεσα σε παλιά και νέα τραγούδια (ήδη κλασσικά τολμώ να πω, με τους στίχους να βγαίνουν από τα χείλη του κοινού) η μπάντα δίδαξε στην επόμενη μιάμιση ώρα πως παίζεται το επικό metal. Στην πρώτη γραμμή των οπαδών στέκονταν και τα μέλη των Achelous και Forsaken με τους Leo και Χρήστο να παίρνουν αρκετές φορές το μικρόφωνο από το Γιώργο Θωμαΐδη και να συμμετέχουν ενώ στο When Immortals Die βρέθηκαν και οι τρείς πάνω στη σκηνή και μας χάρισαν μία σπάνια και συγκινητική στιγμή.
Μόλις σήμανε μεσάνυχτα, η σπουδαία αυτή γιορτή έλαβε τέλος. Ένα παραμύθι που πριν από περίπου ένα χρόνο ξεκίνησε με τέρατα και δράκους , μα τελικά είχε αίσια κατάληξη και γιά τους 5 ήρωές μας. Στάθη, Ηρακλή, Γιάννη και Γιώργηδες σας ευχαριστώ γιατί έφτασα με χαμόγελο και έφυγα ευτυχισμένος.
