Μεγάλη μέρα για το Release Athens που φιλοξενούσε τους Metal Gods Judas Priest, μια συναυλία που περίμενε καιρό ο μεταλικός κόσμος μετά τα γνωστά συμβάντα με τις αναβολές συναυλιών λόγω της πανδημίας. Σίγουρα, το να βλέπεις από το αρχετυπικό metal συγκρότημα είναι σπουδαίο. Μεγάλο ενδιαφέρον υπήρχε επίσης για την εμφάνιση των The Dead Daisies, τη μπάντα στην οποία πλέον συμμετέχει άλλος ένας θρύλος του rock, ο Glenn Hughes, που είχε περάσει από τις τάξεις των Deep Purple μαζί με τον David Coverdale στη λεγόμενη Mk.III του ιστορικού γκρουπ. Outsider σίγουρα σε μια τέτοια σύνθεση οι Cradle Of Filth, που αντιπροσώπευαν το πιο ακραίο στοιχείο. Δυστυχώς, δεν προλάβαμε τους δικούς μας Black Soul Horde που άνοιγαν την ημέρα και είναι κρίμα γιατί είναι μια πολύ αξιόλογη μπάντα. Υποσχόμαστε ότι θα επανορθώσουμε.
Οι The Dead Daisies είναι ένα από τα καλύτερα supergroup των ημερών μας. Τον ιδρυτή και κιθαρίστα David Lowy, πλαισιώνουν οι Glenn Hughes, Doug Aldrich και Brian Tichy, μουσικοί που δε χρειάζονται συστάσεις. “Παίζουμε rock and roll, μπορείτε να το νοιώσετε;” ρώτησε το κοινό ο Hughes κάπου στη μέση του show. Η απάντηση από τον κόσμο ήταν δεδομένη φυσικά. Οι The Dead Daisies είναι ακριβώς αυτό, ένα σύγχρονο rock and roll σχήμα κι αυτό αποτυπώνεται τόσο στη μουσική τους όσο και πάνω στο σανίδι. Μια εκπληκτική εμφάνιση με τον Hughes να γεμίζει κυριολεκτικά τη σκηνή, ένας αληθινός rock star με μια φωνή να αντέχει στο χρόνο όσο ελάχιστες. Σίγουρα μεγάλο κεφάλαιο στο σχήμα αποτελεί και ο Aldrich με το άριστο παίξιμο και την άριστη σκηνική παρουσία. Στα 55 λεπτά που διήρκεσε η εμφάνιση της μπάντας ακούσαμε εκτός από το υλικό της και τις απόλυτα συγκινητικές εκτελέσεις των “Mistreated” και “Burn” με το οποίο οι τέσσερεις μουσικοί μας αποχαιρέτησαν εν μέσω έκστασης από το κοινό.
Setlist: Long Way To Go, Unspoken, Rise Up, Dead And Gone, Bustle And Flow, Mistreated, Radiance, Like No Other (Bassline), Shine On, Burn.
Δημήτρης Καζαντζής
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το 2001 όταν είχαν παίξει οι Cradle Of Filth με τους Judas Priest έξω από το Ο.Α.Κ.Α. την γεμάτη ωριμότητα αντίδραση του κοινού να τους πετάει μπουκάλια ενώ έπαιζαν. Θυμάμαι ακόμα και την αντίδραση του Dani Filth, ο οποίος καθόλου δεν φάνηκε να πτοείται από το συμβάν, που είπε στο μικρόφωνο, «αν είναι να μας πετάτε μπουκάλια τουλάχιστον ας έχουν αλκοόλ μέσα». Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 21 ολόκληρα χρόνια και δεν ξέρω αν το ελληνικό συναυλιακό κοινό ωρίμασε από τότε, ή όχι, αλλά βλέποντας τις αντιδράσεις γύρω μου, που πολλοί ήταν αυτοί που δεν γούσταραν τη μπάντα, το ύφος, το στυλ της μουσικής της, επιδοκίμασαν, χειροκρότησαν και τίμησαν την προσπάθεια των Cradle Of Filth, που έπαιζαν ενώ ακόμα ήταν μέρα, κάτι που σίγουρα δεν βοηθούσε το στυλ τους και σε συνθήκες απίστευτης ζέστης για τους ίδιους – άντε να τους πεις ότι εμείς το λέμε δροσούλα το 32άρι!
Στα της μουσικής τώρα, η απόδοσή τους ήταν καλή και σίγουρα ικανοποίησε τους οπαδούς τους, που ήταν αρκετοί και ξεχώριζαν σαν τη μύγα μες το γάλα χάρη στην εμφάνισή τους, το βάψιμο, αλλά και επειδή τραγουδούσαν τα τραγούδια στίχο στίχο με πάθος. Ο Dani κινητικός πάνω στη σκηνή, γύριζε πάνω κάτω εξαπολύοντας τα χαρακτηριστικά πνιχτά ουρλιαχτά του, ενώ highlight ήταν σίγουρα η «καινούρια» Zoe Marie Federoff στα πλήκτρα και στα καθαρά φωνητικά, που έκανε πολύ καλή δουλειά και συνέτηνε τα μέγιστα για να αποδοθούν τα ούτως ή άλλως απαιτητικά τραγούδια των Filth επί σκηνής.
To “Existence Is Futile”, το καινούριο άλμπουμ της μπάντας εκπροσωπήθηκε από τρία τραγούδια, “Crawiling King Chaos”, “Existential Terror” και “Necromantic Fantasies”, ενώ δεν έλειψαν και τα κλασικά “Nymphetamine Fix” και φυσικά το “Her Ghost In The Fog”, που έκλεισε το σετ και το ήξερα ακόμα και πολλοί οπαδοί των Priest! Χαρακτηριστικό επίσης ότι ο Dani και κάποια άλλα μέλη της μπάντας βρίσκονταν μπροστά στο πλάι της σκηνής και παρακολουθούσαν με κατάνυξη τους Priest από την αρχή του σετ τους! Respect!
Setlist: Existential Terror, Nocturnal Supremacy, Lilith Immaculate, I Am the Thorn, Crawling King Chaos, Nymphetamine, A Gothic Romance (Red Roses for the Devil’s Whore), Scorched Earth Erotica, Portrait of the Dead Countess, Lustmord and Wargasm (The Lick of Carnivorous Winds), Necromantic Fantasies, Her Ghost in the Fog
Γιάννης Δόλας
Το άκουσμα του “War Pigs” σε live ένταση προειδοποιεί για την έναρξη της εμφάνισης των Judas Priest. Είναι η πρώτη περιοδεία των Judas Priest που ακούγεται το εκπληκτικό “One Shot At Glory” και μάλιστα ανοίγει το show.
Η συνέχεια περιλαμβάνει πιθανότατα το καλύτερο setlist που έχουν ποτέ παρουσιάσει και που σίγουρα, δε γίνεται να άφησε κάποιον παραπονεμένο. Ο Halford ναι, έχει προβληματάκια κάτι που άλλωστε περιμέναμε, η ένταση της φωνής καθώς και της χροιάς της όμως δείχνει να είναι αρκετή για τον κόσμο που αποθεώνει διαρκώς τους Priest. Το θρυλικό συγκρότημα χωρίς τους δύο κλασσικούς κιθαρίστες κάνει τα πάντα για να μη φανεί η απουσία τους και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει. Ο Faulkner άλλωστε έχει γίνει ένα με το συγκρότημα από την πρώτη στιγμή και η παρουσία του είναι για άλλη μια φορά άριστη ενώ πιο πίσω το πολυβόλο που ακούει στο όνομα Scott Travis δίνει το ξεχωριστό του στίγμα σ’ αυτό που ακούμε.
Η μοτοσυκλέτα φυσικά κάνει και πάλι την εμφάνιση της στο “Hell Bent For Leather”, το “Breaking The Law” αυτή τη φορά δεν προλογίζεται, ούτε ο Halford το αφήνει εξ’ ολοκλήρου στο κοινό όπως συνηθίζει. Το show κλείνει με το “Living After Midnight” υπό το βλέμμα του τεράστιου ταύρου του Birmingham, σύμβολο της γενέτειρας των Judas Priest που έκανε την εμφάνιση του στο δεξιό μέρος της σκηνής.
Πιθανότατα αυτή να ήταν και η τελευταία περιοδεία των Priest και η τελευταία φορά που τους απόλαυσε το Ελληνικό κοινό. Ανεξάρτητα από τις κάποιες αδυναμίες του Halford (είναι ήρωας που κάνει ό,τι κάνει σ’ αυτή την ηλικία), την απουσία από τη σκηνή των Tipton και Downing, τα προβλήματα υγείας του Faulkner και το γενικότερο πέρασμα μισού αιώνα εκπληκτικής καριέρας, η εικόνα που άφησαν οι Judas Priest συνάδει απόλυτα με τους στίχους του τραγουδιού με το οποίο άνοιξαν το show! One night of fire, one shot at glory!!!
Setlist: One Shot At Glory, Lightning Strikes, You’ve Got Another Thing Coming, Freewheel Burning, Turbo Lover, Hell Patrol, The Sentinel, A Touch Of Evil, Victim Of Changes, Blood Red Skies, The Green Manalishi (With The Two Prong Crown), Diamonds And Rust, Painkiller, The Hellion / Electric Eye, Hell Bent For Leather, Breaking The Law, Living After Midnight.
Δημήτρης Καζαντζής
