Έχω χάσει το λογαριασμό του πόσες φορές τους έχω δει ζωντανά. Δεν έχει σημασία με ποια σύνθεση ανέβαιναν κάθε φορά στη σκηνή. Αυτό που έδιναν (και δίνουν) στον ακροατή απλά δεν μπορεί να περιγραφεί ή μετρηθεί. Για άλλη μία φορά λοιπόν το Κύτταρο τους φιλοξένησε (αυτή τη φορά στα πλαίσια του Into Battle Festival που διοργάνωσε η Eat Metal Records) και αυτοί φρόντισαν να το κατεδαφίσουν από την πρώτη κιόλας νότα. Για δύο ώρες ο κόσμος κυριολεκτικά παραληρούσε καθώς ο ένας ύμνος διαδεχόταν τον άλλο σε ένα ασταμάτητο καταιγισμό. Το σετ βασίστηκε κυρίως στα Thundersteel και Privilege of Power οπότε καταλαβαίνετε πως η ταχύτητα ήταν τουλάχιστον φρενήρης.
Η απόδοση του γκρουπ κυριολεκτικά εξωπραγματική. Όλοι οι μουσικοί που απαρτίζουν τη μπάντα είναι άψογοι επαγγελματίες, κορυφαίοι σε αυτό που κάνουν και η κάθε τους εμφάνιση είναι παράλληλα και κατάθεση ψυχής στο σανίδι. Θα σταθώ για άλλη μία φορά στον άνθρωπο που πιστεύω πως αναγέννησε τους Riot, τον τραγουδιστή Todd Michael Hall. Η χροιά της φωνής του περικλείει όλες τις φωνές των προκατόχων του και καταφέρνει να αποδώσει τα τραγούδια κάθε περιόδου με περισσή άνεση και πιστότητα. Παράλληλα καταφέρνει και διατηρεί το επίπεδο της απόδοσής του αμείωτο. Και μιλάμε για ένα σετ που τελειώνει με το Thundersteel ενώ έχουν προηγηθεί δύο ώρες με το λαρύγγι στα κόκκινα. Πραγματικό φαινόμενο.
Θα κλείσω αυτό το κείμενο όπως κλείνω σχεδόν πάντα κάθε κουβέντα που έχω για τους Riot. Αυτό το συγκρότημα θα έπρεπε να είναι τεράστιο. 400 άτομα είναι πολύ λίγα για αυτούς. 40.000 είναι κοντά σε αυτό που τους αξίζει.
Κώστας Κουναδίνης
Φωτογραφίες από την προηγούμενη εμφάνιση των RiotV στην Αθήνα
