Το “ζέσταμα” στο Gagarin έγινε με τους Innerwish που είχαμε καιρό να δούμε. Με τον Γιώργο Εικοσιπεντάκη να έχει ήδη κλείσει δυο χρόνια στην μπάντα έχοντας βρει τα πατήματά του στη σκηνή και φέροντας σε πέρας το δύσκολο ρόλο μιας αντικατάστασης και με σύμμαχο τον αρκετά καλό ήχο έκαναν τον κόσμο να περάσει καλά. Δεν ήταν και λίγοι αυτοί που τραγουδούσαν μαζί με την μπάντα και εκδηλώνονταν τόσο στα παλιά, όσο και στα καινούρια τραγούδια τους. Απόλυτο highlight της εμφάνισής τους ήταν το “Burning Desires”, αλλά και το πάθος και η ενέργεια που έβγαζαν όλοι πάνω στη σκηνή. Περνούσαν καλά επί σκηνής και το έβγαζαν στον κόσμο, πράγμα πάρα πολύ σπουδαίο για οποιοδήποτε support.
Bleeding Soul, Eye Of The Storm, The Chosen One, Lord Of Truth , No Turning Back, Inner Strength, Silent Faces, Burning Desires, Ready To Attack
Με το πρόγραμμα να τηρείται κατά γράμμα οι Saxon εμφανίστηκαν πάνω στη σκηνή του Gagarin στις 22:15 εν μέσω κραυγών, ουρλιαχτών και ιαχών, ενώ από τα ηχεία ακούγονταν ανελέητες γκαζιές, σήμα κατατεθέν του “Motorcycle Man” με το οποίο έκαναν την “σέντρα”, αλλά και ενδεικτικού για τα γκάζια που θα έβαζαν στο κοινό το οποίο κυριολεκτικά ξεχείλιζε μέχρι το δρόμο. Το να πας για μπύρα, ή κατούρημα ήταν ένας μικρός άθλος από ένα σημείο και μετά και σίγουρα πολύ κακή ιδέα, όσο ήταν και για τους Saxon να ξεκινήσουν την περιοδεία από την Ελλάδα όπως εξομολογήθηκε ο Biff από τη σκηνή. Kακά τα ψέματα τέτοιο κοινό θα ξαναδούν μόνο… στη Θεσσαλονίκη!
Σε μια περιοδεία αφιερωμένη στην “αγία τριάδα” των “Wheels Of Steel”, “Strong Arm Of The Law”, “Denim And Leather” δεν υπήρχε χώρος για καινούρια, οπότε χώρεσε μόνο το “Sacrifice”, το οποίο μάλιστα ακούστηκε δεύτερο στο σετ. Με το “Power And The Glory” που ακολούθησε ξεκίνησε και επίσημα ο πανζουρλισμός με το κοινό να δίνει τα ρέστα του και τους Saxon να χαμογελούν απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή. Θέλετε να πούμε για την απόδοσή τους; Να τους παρομοιάσουμε με έφηβους; Με θεούς; Με ημίθεους; Γιατί μόνο έτσι μπορεί να πάρει κάποιος μια σαφή εικόνα για το πως παίζουν οι Saxon στα εξήντα τους πλέον (πατημένα για τους Biff, Paul Quinn, Nigel Glocker) – αν δεν τους έχει ξαναδεί. Η προσωρινή αντικατάσταση του Nibbs Carter, που απουσιάζει λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας της γυναίκας του, από τον Wayne Banks των Messiah’s Kiss δεν επηρέασε στο ελάχιστο τον καλπασμό των Σαξόνων. Και πως να τον επηρεάσει, αφού ο τύπος ήταν ίδιος ο Nibbs! Ίδιο μαλλί, ίδιες γκριμάτσες, γυμνός από τη μέση και πάνω και καταιγιστικός, ταιριαστή επιλογή.
Η συναυλία κύλησε με αυξανόμενη ένταση και ενθουσιασμό καθώς η μπάντα πέρασε από τα γνώριμα και αγαπημένα και τα υπόλοιπα που μπορείτε να δείτε στο αναλυτικό σετλιστ παρακάτω, ενώ συμπεριέλαβε τη μεγάλη επιτυχία “Ride Like The Wind” (ίσως το μοναδικό τραγούδι των Saxon που δεν συμπάθησα ποτέ!), το “Broken Heroes” που μοίρασε συγκίνηση και ανατριχίλες και φυσικά το “Crusader”. Προσωπικά, θα γούσταρα να ακούσω και μερικά άλλα τραγούδια από τα τρία αυτά σπουδαία άλμπουμ που δεν παίζονται συχνά, ή και καθόλου, αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες το σετ ήταν απολύτως αντιπροσωπευτικό και χαρακτηριστικό των τριών άλμπουμ που είχε σαν σημείο αναφοράς, δεν νομίζω ότι έμεινε κανείς παραπονεμένος από αυτά που άκουσε, ή δεν άκουσε. Και σίγουρα παραπονεμένη δεν έμεινε και η κοπελίτσα της πρώτης σειράς με το “I need an autograph” χαρτί της, καθώς ο Biff ικανοποίησε την επιθυμία της!
Από την ανταπόκριση του κόσμου βλέπουμε πως συμπεριφέρεται το κοινό απέναντι σε μια παραδοσιακή αξία, όπως είναι οι Saxon, αλλά και σε μια μπάντα που έχει χτίσει τη φήμη του πολύ καλού live που δεν απογοητεύει ποτέ, και τονίζω το ποτέ. Όσες φορές και να έρθουν οι Saxon -είχαν κάνει πέρασμα από το Rockwave μόλις πέρσι- το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: γεμάτο μαγαζί. Αυτό δυστυχώς δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τα νέα συγκροτήματα, Ελληνικά και ξένα, που συχνά δεν παίρνουν τον ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινό, ειδικά σε περίοδο εκτεταμένης οικονομικής κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε τόσα χρόνια, αλλά και πάλι την σθεναρή απάντηση την έδωσε το συγκρότημα κλείνοντας το show… Never Surrender!
Κείμενο/φωτογραφίες: Γιάννης Δόλας
Motorcycle Man, Sacrifice, Power And The Glory, And The Bands Played On, 20.000 Feet, The Eagle Has Landed, Heavy Metal Thunder, Ride Like The Wind, Broken Heroes, Strong Arm Of The Law, Crusader, Dallas 1 PM, 747 (Strangers In The Night), Princess Of The Night
Doug Scaratt Solo, Wheels Of Steel, Never Surrender, Denim And Leather
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!!!
