Οι Star.Gate είναι ένα από τα πιο δραστήρια σχήματα της Θεσσαλονίκης στον χώρο του μελωδικού power metal τα τελευταία χρόνια. Με την ευκαιρία της νέας τους κυκλοφορίας μίλησα με τον αγαπητό Κώστα Δομενικιώτης για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα! Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Rockpages.gr: Κώστα καλώς ήρθες στο περιοδικό μας! Θα ξεκινήσουμε με τις πιο τυπικές και υποχρεωτικές ερωτήσεις οπότε θα ήθελα να μου πεις λίγα πράγματα για τα των ηχογραφήσεων του νέου σας άλμπουμ
Κώστας Δομενικιώτης: Γεια σου Μιχάλη, η χαρά είναι δική μου μιας και έχουμε χρόνια τώρα αυτή την σχέση με παρουσιάσεις για το συγκρότημα και σε ευχαριστώ για αυτό. Η διαδικασία για αυτό το σχήμα είναι λίγο πολύ η ίδια κάθε φορά. Καταρχάς θέλω να ξέρεις ότι δεν βλέπω τους Star.Gate σαν project αλλά σαν κανονικό συγκρότημα. Θεωρώ την λέξη project κάπως ψυχρή. Τώρα τυχαίνει εγώ να είμαι σαν τον καπετάνιο σε ένα καράβι όσον αφορά το συγκρότημα. Εγώ έχω προσωπικά την ευθύνη για το μουσικό μέρος όμως οι Star.Gate έχουν και ένα συγκεκριμένο concept πίσω από τους στίχους τους, υπάρχει μια φιλοσοφία πίσω από την μπάντα που με κάθε άλμπουμ πάει και ένα βήμα παραπέρα.
Είναι μια διαδικασία ασταμάτητη για μένα. Δηλαδή τώρα που ετοιμάζουμε την κυκλοφορία του άλμπουμ ήδη δουλεύω στο επόμενο. Ξεκινώ να δουλεύω με την δομή των κομματιών και παράλληλα είμαι υπεύθυνος για τους τίτλους των κομματιών και τα refrain. Από εκεί και πέρα έχουμε την στιχουργό μας που είναι η συνεργάτης μου η οποία και συμπληρώνει τους στοίχους.
Η διαδικασία λοιπόν ξεκινά αρκετά νωρίς. Τα κομμάτια φτάνουν σε μορφή demo στους συμπαίκτες μου οι οποίοι και τα μελετάνε. Τα demo τα γράφω μαζί με τον Σάκη (Μπαντής, πλήκτρα). Εκεί αφού έχω όλες τις ιδέες μου στήνουμε τα demo μαζί και μετά παίρνει ο κάθε μουσικός τα μέρη του μέχρι να φτάσουμε στην διαδικασία της ηχογράφησης.
Μπορώ να πω ότι από την στιγμή που όλοι παίρνουν τα demo είναι μια διαδικασία 6 – 7 μηνών μέχρι να έχουμε το τελικό αποτέλεσμα τα χέρια μας. Τώρα το άλμπουμ μπορώ να σου πω ότι ηχογραφήσεις γίνανε στο Infinity Studio του Σκανδάλη εκτός από τύμπανα και κιθάρες που γράφθηκαν στα Valve Studios.
Rockpages.gr: Από την επαναδραστηριοποίησή σας πίσω στο 2013 βγάζετε τακτικά άλμπουμ κάθε τρία χρόνια περίπου και μάλιστα το “Escape” βγήκε στην διετία. Να πούμε λοιπόν ότι υπάρχει ένα σαφές πλάνο όσον αφορά αυτό τον τομέα…
Κώστας Δομενικιώτης: Το αστείο είναι ότι το “Escape” θα έβγαινε ακόμα πιο σύντομα, το 2023, αλλά λόγω του ότι έγινε η αλλαγή του τραγουδιστή η κυκλοφορία πήγε πιο πίσω! Ναι βέβαια υπάρχει πλάνο. Επειδή υπάρχει αρκετό υλικό μιας και συνθέτω αρκετά θεωρώ ότι το ιδανικό θα ήταν να κυκλοφορεί άλμπουμ κάθε ενάμιση με δύο χρόνια. Βέβαια υπάρχουν και πολλοί αστάθμητοι παράγοντες όπως καταλαβαίνεις. Δεν είναι μόνο θέμα συνεργασιών. Μπορεί να υπάρχει κάποιο θέμα υγείας, άλλες υποχρεώσεις. Επειδή πάντα θέλω να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα δεν με ενοχλεί και τόσο να πάμε και λίγο πίσω χρονικά.
Rockpages.gr: Καταλαβαίνω ότι οι Star.Gate δεν είναι ένα σχήμα από το οποίο βιοπορίζεστε. Όμως θα ήθελα να μάθω κατά πόσο βάζεις στην εξίσωση όταν συνθέτεις και το τι θέλει να ακούσει ο οπαδός σας από εσάς.
Κώστας Δομενικιώτης: Όπως σωστά το έθεσες εγώ βιοπορίζομαι από την μουσική, αλλά από την διδασκαλία αυτής και όχι από τα συγκροτήματα μου. Έτσι, όταν συνθέτω θέλω η μουσική μου να βγάζει μια αγνότητα προς τον ακροατή. Επειδή λοιπόν ούτε πλούσιος θα γίνω ούτε διάσημος από την μουσική θέλω όσοι με ακούνε να εκλάβουν κάτι το αληθινό. Δεν έχω λοιπόν δεύτερες σκέψεις με την έννοια της εμπορικότητας.
Τα προσωπικά μου ακούσματα είναι πολύ μεγάλα. Από jazz και rock μέχρι και pop. Εδώ όμως ξέρω ότι εξυπηρετώ με το σχήμα μια συγκεκριμένη φόρμα μουσικής. Φτάσαμε πλέον στο έκτο άλμπουμ. Στην αρχή είναι λογικό να ψάχνεσαι αλλά από ένα σημείο και μετά η μουσική μπαίνει σε ένα αυλάκι. Αυτό δεν είναι κάτι το επιτηδευμένο. Πιστεύω πως αν είσαι αληθινός και αυτό το καταλάβουν έστω δύο άτομα αυτό είναι κέρδος.
Rockpages.gr: Στους Star.Gate έχεις μαζέψει μια all star σύνθεση πλέον. Είσαι ο βασικός συνθέτης αλλά θα ήθελα να μου πεις τι ελευθερία έχουν τα υπόλοιπα μέλη τους σχήματος πάνω στην μουσική και πως συνεισφέρουν στο τελικό αποτέλεσμα.
Κώστας Δομενικιώτης: Πολύ καλή ερώτηση! Σαφώς και υπάρχει ελευθερία. Έχουμε μια σύνθεση στην οποία υπάρχουν τα βασικά μέρη κάθε μουσικού όμως υπάρχει τουλάχιστον ένα 20% που μπορεί να δουλευτεί. Αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο αλλά δεν είναι. Για παράδειγμα επειδή εγώ ξεκινώ με την μελωδία της φωνής δεν έχουμε και πολλά περιθώρια αλλαγής. Δεν παίζουμε Instrumental οπότε και η βάση του συγκροτήματος είναι οι φωνητικές μελωδίες. Από εκεί και πέρα για παράδειγμα για τον Άνθιμο όλα τα solo είναι δικά του. Το ίδιο και με τον Σάκη. Φυσικά και προσθέτουμε ιδέες.
Όπως σωστά το είπες, από την στιγμή που συνεργάζομαι με ένα τέτοιου υψηλού επιπέδου μουσικούς σαφώς και η γνώμη τους μετράει. Είναι επαγγελματίες μουσικοί, ξέρουν και οι ίδιοι τι πρέπει να κάνουν και πώς να κινηθούν σε μια σύνθεση. Όπως και εγώ όταν συνεργάζομαι σε δουλειές που συνθέτουν άλλοι ξέρω τι μπορώ να κάνω και που μπορώ να φανώ χρήσιμος.
Ακόμα και η φωνητική μελωδία να είναι γραμμένη ο τρόπος που ο τραγουδιστής θα την χειριστεί, η ερμηνεία του, είναι δικό του θέμα.
Rockpages.gr: Γενικά στο heavy metal δεν συναντάμε και πάρα πολλά σχήματα με τον μπασίστα να είναι ο ηγέτης. Πως πιστεύεις ότι αυτό διαφοροποιεί τον ήχο σας;
Κώστας Δομενικιώτης: Η αλήθεια είναι πως είμαστε μειοψηφία (γέλια). Αρχικά να πω ότι πολλές από τις μπάντες που θαυμάζω έχουν σαν ηγέτη μπασίστα. Να πω του Thin Lizzy και τους Iron Maiden, τον Billy Sheehan… βασικός συνθέτης και αυτός. Με τους Star.Gate προσπαθώ να αναδείξω την αξία του όργανού. Στα άλμπουμ μας υπάρχουν bass solo. Τώρα στο νέο άλμπουμ υπάρχουν μικρές συνθέσεις μόνο με μπάσο. Θεωρώ ότι είναι ένα αδικημένο όργανο στην Metal μουσική
Από εκεί και πέρα δεν πιστεύω ότι κάνει μεγάλη διαφορά το αν συνθέτει ένας μπασίστας ή ένας κιθαρίστας. Η δομή είναι λίγο πολύ η ίδια. Πιο πολύ έχει να κάνει με το ταλέντο που έχει ένας άνθρωπος στο να συνθέτει. Πάνω από όλα είμαστε μουσικοί, το όργανο λοιπόν είναι το μέσον. Θα το παραλληλίσω με το αν θέλω να γράψω μια ιστορία. Το αν θα την γράψω με στυλό, μολύβι ή μαρκαδόρο δεν θα κάνει την διαφορά. Αν η ιστορία είναι καλή θα είναι καλή όπως και να την γράψω. Θέμα είναι να έχω κάτι να πω.
Ίσως να είχε να κάνει με το γεγονός πως παλιότερα οι μπασίστες δεν είναι και τόσο γνώστες της μουσικής, όσο οι κιθαρίστες. Στις μέρες μας δεν πιστεύω ότι ισχύει αυτό. Θεωρώ ότι πλέον σε ένα συγκρότημα λίγο πολύ όλοι έχουν το ίδιο επίπεδο. Θέμα είναι να μπορείς να συνθέσεις κάτι που να αγγίζει τον κόσμο.
Rockpages.gr: Star.Gate και ζωντανές εμφανίσεις. Δεν ξέρω τι να πω, υπάρχει μια κατάρα ή κάτι ανάλογο; Έχουμε τόσες γκρουπάρες στην Θεσσαλονίκη και δεν μπορούμε να σας δούμε ζωντανά
Κώστας Δομενικιώτης: (γέλια) δεν θα το έλεγα κατάρα και σίγουρα δεν μπορώ να μιλήσω για όλους. Θα πω για εμάς (γέλια). Καταρχήν να πω ότι λατρεύω τα live. Για μένα τα live είναι ότι σημαντικότερο για έναν μουσικό. Από την άλλη έχω τον αδερφό μου, τον κολλητό μου τον Σάκη που δεν του αρέσουν τα live. Δεν του αρέσει τόσο πολύ το live, είναι πιο πολύ studio μουσικός. Είναι χαμηλού προφίλ μουσικός.
Τώρα το βασικό μας πρόβλημα… εμείς σαν Star.Gate έχουμε παίξει κάποια live τα οποία είναι λίγα σχετικά με τα χρόνια που είμαστε μαζί. Κάποια από αυτά είναι κομβικά, έχουμε ανοίξει για τον Jeff Scott Soto, για τον Roth. Κάποια live σαν support που ήταν πολύ ωραία και με πολύ κόσμο. Το βολικό ήταν ότι όλοι μας τότε ήμασταν από Θεσσαλονίκη.
Τώρα σαν συγκρότημα πρέπει να σου πω ότι τα κομμάτια μας τα προβάρουμε μόνο όταν είναι να παίξουμε Live. Ότι υπάρχει σαν ηχογράφηση δεν είναι προβαρισμένο. Πάμε και γράφουμε απλά τα μέρη μας. Η μελέτη γίνεται πάνω στα demo. Πρόβες κάνουμε μόνο για live. Πίσω από αυτό υπάρχει και ένα budget. Καλώς ή κακώς αυτό είναι 100% πάνω μου. Ότι γίνεται στο συγκρότημα είναι και μια δαπάνη. Αυτό το κόστος πρέπει να είναι σωστά μοιρασμένο. Από τις ηχογραφήσεις και τις μίξεις μέχρι το εξώφυλλο.
Μπορεί οι Star.Gate να είναι το δικό μου όνειρο όμως σε ένα live πρέπει να πληρωθούν και οι μουσικοί. Αυτοί οι άνθρωποι το να κάνουν 30 πρόβες, να παίξουν live και να μην πληρωθούν είναι τουλάχιστον άδικο όπως καταλαβαίνεις. Όσο ρομαντικά και να το δεις δεν μπορώ να το δεχθώ, ναι κάνουμε την φάση μας σίγουρα αλλά δεν μπορώ να έχω τέτοια απαίτηση.
Θέλω πολύ να κάνουμε μια περιοδεία. Ξέρεις όμως το κόστος το να πούμε πέντε άνθρωποι θα έρθουμε Αθήνα από Θεσσαλονίκη. Τα ξενοδοχεία, τα φαγητά, οι βενζίνες. Καταλαβαίνω τον ακροατή που αναρωτιέται γιατί δεν έρχεται ένα συγκρότημα να παίξει Δεν μπορώ όμως να πω εγώ σε έναν μουσικό έλα να παίξουμε live επειδή απλά γουστάρουμε και αυτός ο άνθρωπος να μην πληρωθεί. Ε τώρα βάλε στην εξίσωση το ότι ο τραγουδιστής μας μένει Γερμανία… καταλαβαίνεις.
Rockpages.gr: Θα σε βάλω σε ένα δίλημμά και θα σου ζητήσω να επιλέξεις μόνο ένα τραγούδι από το νέο σας άλμπουμ ως το πιο αντιπροσωπευτικό του δείγμα…
Κώστας Δομενικιώτης: Καλή ερώτηση Μιχάλη. Πάντα όταν ακούω προσωπικά μια μπάντα θέλω να ακούσω τον καλύτερο εαυτό της και να μην έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν συνθέσεις που απλά είναι εκεί για να γεμίσουν το άλμπουμ τους έτσι βλέπω κάθε μας δουλειά σαν ένα best of. Θέλω λοιπόν το κάθε άλμπουμ είτε έχει 8 είτε 10 κομμάτια να είναι σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Τέτοιο που να μην μπορώ να ξεχωρίσω σύνθεση.
Rockpages.gr: Θα σε διακόψω απλά για να πω ότι όντος και εγώ δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποια σύνθεση από το νέο άλμπουμ χωρίς να αδικήσω κάποια άλλη…
Κώστας Δομενικιώτης: Σε ευχαριστώ. Πιστεύω ότι τα κομμάτια που έχουμε είναι το απόσταγμα της κάθε παραγωγικής δουλειάς μας. Δεν μου αρέσει να έχω τρία δυνατά κομμάτια και άλλα πέντε καλά ή μέτρια. Αν δεν έχω 8 δυνατά κομμάτια προτιμώ να περιμένω όσο καιρό χρειάζεται μέχρι να είμαι ικανοποιημένος από τις συνθέσεις. Μέχρι να έχω την έμπνευση. Πρώτα απ’ όλα μια νέα μας δουλειά γίνεται για να ικανοποιήσω τον εαυτό μου, γιατί το γουστάρω. Δεν είναι απλά μια επαγγελματική υποχρέωση.
Ξέρεις αυτό είναι και ένα πρόβλημα με τον Κώστα (Αθανασόγλου) που πάντα δεν ξέρουμε πιο κομμάτι να κυκλοφορήσουμε σαν single (γέλια). Τώρα πάντως για να απαντήσω και στην ερώτηση σου θα επέλεγα το “Lonely Queen” που είναι και το single. Ταυτίζομαι πάντως Και με τα 8 κομμάτια. Αυτό που ακούς είναι αυτό που θέλουμε να βγει. Δεν έχουμε κάποια πίεση να βγάλουμε άλμπουμ. Έτσι χαίρομαι να δουλεύω. Δεν μπορώ να λειτουργήσω κάτω από πίεση.
Rockpages.gr: Υπάρχουν και δύο ακουστικές εκτελέσεις στο νέο άλμπουμ. Το “Escape” αλλά και κομμάτι από το προηγούμενο άλμπουμ. Πως προέκυψε αυτό; Να πω ότι και οι δύο εκτελέσεις είναι πανέμορφες!
Κώστας Δομενικιώτης: Σε ευχαριστώ πολύ! Ναι πως έγινε αυτό… θέλαμε λοιπόν να κάνουμε ένα αρχικό promotion τα Χριστούγεννα. Οπότε ήταν μια ιδέα του Κώστα μιας και θέλαμε παράλληλα να παρουσιάσουμε τον καινούργιο μας τραγουδιστή δεν θέλαμε όμως να δώσουμε και κάτι καινούργιο. Οπότε είπαμε να κάνουμε το “Christmas Night” που ταίριαζε και στην περίοδο!
Ο Μάνος (Φατσής, φωνή) ταιριάζει εξαιρετικά με την μουσική μας. Πιστεύω ότι τα τραγούδια πήρανε πολύ πάνω με την ερμηνεία του. Μπήκε αμέσως στο concept των Star.Gate. με το δικό του μεράκι έγινε η πρώτη αυτή κίνηση και από μόνος του μου πρότεινε την δεύτερη. Μου έστειλε ένα μήνυμα ότι του βγαίνει πολύ καλά με ακουστική κιθάρα, το άκουσα και μου άρεσε και μένα πάρα πολύ! Οπότε και μπήκε και σαν bonus και αυτό.
Rockpages.gr: Δηλαδή να ελπίζουμε στο μέλλον και για ένα άλμπουμ με ακουστικές εκτελέσεις;
Ναι, έχω πολλές ιδέες όσον αφορά αυτό. Έχω δέσει πολύ με τον Μάνο και έχει μπει πολύ καλά στο concept της φωνής. Ξέρεις η μουσική μας βασίζεται πάρα πολύ στην φωνή. Μπορεί να έχεις έναν φοβερό τραγουδιστή που απλά να μην κολλάει στην μουσική σου. Νομίζω πως όλοι έχουμε τέτοια παραδείγματα. Εδώ ήμουν πολύ τυχερός!
Rockpages.gr: Πότε θα ψήσεις τον Κώστα να βγάλει κάνα βινύλιο Star.Gate; οι διάρκειες σας είναι λουκούμι για βινύλιο…
Κώστας Δομενικιώτης: Ααα εδώ ερχόμαστε πάλι στον παράγοντα κόστος (γέλια). Για μένα το βινύλιο είναι μια εκκρεμότητα εδώ και πολλά χρόνια! Έχει ανέβει τόσο το κόστος του βινυλίου που τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα. Το θέλω πάρα πολύ αλλά κολλάμε στο κόστος. Είναι πάντα στο μυαλό μου σαν οπαδός του βινυλίου.
Έχει να κάνει και με την απήχηση που έχει η μουσική. Ξέρεις τι γίνεται Μιχάλη, βλέπουμε ότι η δουλειά μας έχει μεγαλύτερη απήχηση στο εξωτερικό. Κόβουμε 500 cd, τόση είναι η κοπή μας. Τώρα σκέψου ότι το προηγούμενο άλμπουμ έγινε επανακυκλοφορία από μια ιαπωνική εταιρία. Εκεί βλέπεις ότι υπάρχει ένα ενδιαφέρον. Δυστυχώς και τον Κώστα να ρωτήσεις θα σου πει ότι η μειοψηφία των αγοραστών είναι το ελληνικό κοινό.
Rockpages.gr: Δεν υπάρχει και μεγάλη αγοραστική δύναμη στην χώρα μας
Κώστας Δομενικιώτης: Ναι ισχύει και αυτό. Από την άλλη έχει ξεφύγει και πολύς κόσμος από την λογική να αγοράσει μια φυσική έκδοση. Αυτή μαγεία που λες γιατί ρε γαμώτο, η μαγεία του μνα συλλέγεις τείνει να εξαφανιστεί. Φαντάσου ότι εγώ σαν δάσκαλος λέω σε μαθητές μου παιδιά να σας δώσω το cd μου και μου λένε μα δεν έχουμε cd player! Είναι μια γενιά που έχει μάθει στο spotify και σε πλατφόρμες. Σίγουρα υπάρχει το κοινό που ενδιαφέρεται να αγοράσει αλλά στο τέλος είναι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.
Rockpages.gr: Θέλω να μου πεις την άποψη σου για το κομμάτι artificial intelligence και μουσική. Η μουσική και η τεχνολογία πάνε χέρι χέρι. Πιστεύεις όμως ότι θα φτάσουμε στην στιγμή που θα λέω εγώ σε ένα πρόγραμμα “θέλω ένα τραγούδι με Malmsteenικό solo και δίκαση” και μετά θα το παρουσιάζω σαν “μουσική μου”;
Κώστας Δομενικιώτης: Το πιστεύω αυτό! Ανοίγεις μεγάλη κουβέντα τώρα. Η τεχνολογία είναι σαν το μαχαίρι. Μπορείς να κόψεις το φρούτο ή μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο. Πιστεύω ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για καλό τρόπο. Βλέπω αυτό το αρνητικό σενάριο όπως το λες και εσύ. Θα δημιουργηθεί ένα χάος στην μουσική γιατί πολύ απλά ο κόσμος θα αμφισβητεί το κατά πόσο ο μουσικός έχει γράψει την μουσική που παρουσιάζει. Θα χαθεί η αξιοπιστία.
Πραγματικά δεν θέλω να πάει εκεί το πράγμα. Η τεχνολογία όπως είπες και εσύ είναι ένα πάρα πολύ βασικό εργαλείο για εμάς. Από τα μηχανήματα και τα όργανα που έχουμε. Αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι το θέμα της έμπνευσης και του συναισθήματος θα μπορέσει να αντικατασταθεί από ένα πρόγραμμα. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να γίνει αυτό αλλά και πάλι…
Rockpages.gr: Με τους Uthull τι γίνεται; Έχετε από το 2020 να κυκλοφορήσετε κάτι…
Κώστας Δομενικιώτης: (γέλια) ναι ισχύει. Είμαστε σε μια φάση αναμονής. Ο βασικός λόγος που είμαστε έτσι είναι το ότι βασικά είμαστε τόσο καλοί φίλοι οπότε δεν μπορώ να πω ότι έχουμε διαλυθεί. Δύο είναι τα προβλήματα αυτή την στιγμή. Πρώτων δεν υπάρχουν χώροι για να παίξουμε ζωντανά. Ακόμα και τζάμπα! Σε όποιο μαγαζί και να πάω να πω ότι έχουμε ένα τρίο που παίζουμε δικό μας υλικό χωρίς κιθάρα και φωνή θα μου πουν ότι είμαι τρελός (γέλια). Υπήρχαν παλιότερα χώροι και μάλιστα όπου είχαμε εμφανιστεί είχε και κόσμο για κάποιο λόγο (γέλια). Λίγα και καλά. Είναι δύσκολη μουσική με περιορισμένο κοινό. Δεν είναι για όλους σίγουρα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το άλμπουμ βγήκε μόνο σε ψηφιακή μορφή. Δεν βρίσκαμε εταιρία να το κυκλοφορήσει. Παλιά υπήρχαν και περισσότερα δισκάδικα που υποστήριζαν την Instrumental φάση. Έτσι και ο Κώστας που βγάζαμε διάφορα πράγματα μπορούσε να το προωθήσει. Τώρα έχει μειωθεί πολύ το αγοραστικό κοινό.
Αυτά μας έβαλαν στον πάγο. Το μικρόβιο υπάρχει βέβαια και ήδη συζητάμε να κάνουμε κάποια πράγματα. Από την άλλη θέλω να κάνω focus και στους Star.Gate. Δεν έχω τόσο πολύ χρόνο για να ανοιχτώ σε πολλά πράγματα όπως καταλαβαίνεις πια.
Rockpages.gr: Κώστα σαν μπασίστας πως θα πρότεινες ένα παιδί να ασχοληθεί με αυτό το σχετικά αδικημένο όργανο…
Κώστας Δομενικιώτης: Είναι αλήθεια πως πολύς κόσμος ακόμα δεν ξέρει την διαφορά ανάμεσα σε μια κιθάρα και ένα μπάσο όταν τα δουν μπροστά τους (γέλια). Η παιδεία είναι μηδαμινή και τώρα τα τελευταία χρόνια κάπως γίνεται πιο δημοφιλές. Είναι ένα αδικημένο όργανο παρότι είναι η βάση μιας μπάντας μαζί με τα τύμπανά. Είναι τα θεμέλια μιας μπάντας. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλοι οι μεγάλοι μουσικοί παραγωγοί είναι γνώστες του μπάσου και του rhythm section. αν λειτουργεί καλά αυτό όλα τα άλλα λειτουργούν.
Μου κάνει παρόλα αυτά εντύπωση ότι όλος και περισσότερος κόσμος ασχολείται με αυτό. Εγώ αυτή την στιγμή έχω 30 μαθητές. Υπάρχουν και άλλοι καθηγητές άρα πιστεύω ότι πάμε καλά. Αυτό που θα παρότρυνα και είναι το δύσκολο μέρος είναι ότι δεν γίνεται τόσο focus στην μελέτη. Πολλοί μπορεί να ξεκινήσουν και σε δύο τρία χρόνια να τα παρατήσουν. Θέλει να ασχοληθείς. Είναι σαν τον αθλητισμό, πρέπει να αφιερώσεις ώρες πολλές. Θέλει μελέτη και θυσίες. Δεν είναι fast food, Θέλει υπομονή.
Rockpages.gr: Κώστα εγώ τελείωσα από ερωτήσεις. Αφήνω τα τελευταία λόγια σε σένα.
Κώστας Δομενικιώτης: Να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου Μιχάλη. Είναι χαρά μου και ξέρω πόσο πολύ βοηθάτε όλοι όσοι ασχολείστε με την μουσική μέσα από περιοδικά. Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδία στο σχήμα, όλοι τους βοηθάνε με τον τρόπο τους. Την στιχουργό μας την Ελένη Ρουμπή με την οποία έχουμε μια άψογη συνεργασία. Υπάρχει μια ομάδα ατόμων που όλοι με τον τρόπο τους στηρίζουν το όραμα μου και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Φυσικά και τον κόσμο που ακούει και στηρίζει με όποιο τρόπο μπορεί την μουσική μας.
