Ο κατάλογος αυτών είναι σχετικά μικρός, Saxon, Paradise Lost, Blind Guardian, Anathema, Opeth, είναι οι βασικοί και όπως φαίνεται και η Tarja Turunen με το προσωπικό της σχήμα.

Στο σχεδόν γεμάτο Gagarin 205, τα πρώτα 45 λεπτά της βραδιάς ανήκαν στους Crimson Blue, ένα αξιόλογο και ανερχόμενο σχήμα από τη Ρωσία σε ένα ακουστικό set με δύο κιθάρες και την πολύ όμορφη φωνή της Dani Hellström. Όμορφη ατμόσφαιρα, πολύ καλά κομμάτια και μια αξιοπρεπέστατη διασκευή του “Bring Me To Life” των Evanescence.
 
Το να ασχοληθούμε πάλι με το πόσο μεγάλη είναι η φωνή της Tarja θα ήταν μια κουραστική επανάληψη. Το έχω εκφράσει πολλάκις, η Φιλανδή είναι η μεγαλύτερη γυναικεία φωνή στον ευρύτερο rock και metal χώρο στον πλανήτη. Πέρα από αυτό, ήταν μια από τις καλύτερες αν όχι η καλύτερη εμφάνιση της στη χώρα μας. Το performing της ήταν καλύτερο από ποτέ. Είχε άριστη σκηνική παρουσία και επικοινωνία με τον κόσμο. Το set list που παρουσίασε ήταν κατά τη γνώμη μου, αλλά και αυτή πολλών παρευρισκόμενων, το καλύτερο δυνατό. Ακούσαμε όλα τα hits από την προσωπική της δισκογραφία, μια υπέροχη διασκευή του  “Darkness” του Peter Gabriel, το “Wish I Had An Angel” από τη θητεία της στους Nightwish, όπως επίσης και το “Over The Hills And Far Away” του Gary Moore που κι αυτό είχε ερμηνεύσει με πολύ μεγάλη επιτυχία στην πρώην μπάντα της και με το οποίο έκλεισε ένα φανταστικό show έπειτα από 105 λεπτά. Ακούσαμε επίσης ένα εξαιρετικό καινούργιο κομμάτι που όπως είπε έγραψε πρόσφατα με τίτλο “Deliverance”.
 
 
Η απουσία του Mike Terrana στα τύμπανα, ήταν τόσο εμφανής όσο και ευεργετική. Το show κυριολεκτικά απελευθερώθηκε. Έλειψαν τα drum solo και κάποια άλλα θέματα που στο παρελθόν δημιουργούσαν μια κοιλιά στις εμφανίσεις της Tarja. O Terrana είναι ένας εξαιρετικός drummer, η παρουσία του όμως σ’ αυτό το σχήμα ήταν too much όπως λέμε, για τις ανάγκες του. Ο άγνωστος (σε μένα τουλάχιστον) Thomas Heinz ήταν ότι χρειαζόταν αυτή η μπάντα στα τύμπανα. Το κοινό που ήταν κάθε ηλικίας, από ανήλικους μέχρι ηλικιωμένους αποχώρησε φανερά ενθουσιασμένο χειροκροτώντας ασταμάτητα μια πολύ μεγάλη καλλιτέχνιδα η οποία ανταπέδιδε συνεχώς την αγάπη που εισέπραττε. Ήταν μια συναυλία που για πολλούς λόγους είχε ανάγκη ο κόσμος και που προβλέπω να επαναλαμβάνεται σχετικά σύντομα. Την Tarja θέλουμε να τη βλέπουμε μέχρι την τελευταία μας ανάσα…
 
Κείμενο/Φωτό: Δημήτρης Καζαντζής

Setlist: In For The Kill, 500 Letters, Little Lies, Falling Awake, I Walk Alone, Anteroom Of Death, Never Enough, Darkness, Neverlight, Mystic Voyage, Die Alive Deliverance, Medusa, Victim Of Ritual, Wish I Had An Angel, Until’ My Last Breath, Over The Hills And Far Away