Όπως πέρσι και πρόπερσι ο πολύ καλός φίλος και φοβερός επαγγελματίας Atanas Dimitrov έφερε τον Blaze για μια συναυλία σε ένα πιο καλό μαγαζί από πέρσι.
Blaze Bayley New 8 Ball Club, Sofia
Ο Blaze όλη την περιοδεία (33 συναυλίες) τις κάνει οδικώς! Με ένα βαν που χωράει τον εξοπλισμό, το merchandise και το τριμελές metal γκρουπ του οι οποίοι είναι οι Εγγλέζοι Absolva. Ο Blaze το προηγούμενο βράδυ έπαιζε στην Ουγγαρία και αναμενόταν το μεσημέρι στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Οι συνοριοφύλακες είχαν αντίθετη άποψη. Κάποιο πρόβλημα με τα διαβατήρια τους καθυστέρησε κατά 4 ώρες την άφιξη τους και έφτασαν 8 η ώρα στον συναυλιακό χώρο. Η συναυλία ήταν για τις 9 αλλά με τα πολλά θα ξεκινούσε στις 10. Όχι τρομερά μεγάλη προσέλευση και για καλή μέρα (Σάββατο) και για καλό καιρό. Κοντά στα 150 άτομα τίμησαν με την παρουσία τους τον Blaze. Αλλά ικανοί να τραντάξουν το μαγαζί. Ο Blaze κατά την προσφιλή του συνήθεια πριν την συναυλία κατέβηκε και έκατσε υπομονετικά και χαιρέτησε όλο τον κόσμο, φωτογραφήθηκε και υπέγραψε σε ότι και αν του έδωσαν. 10 ακριβώς όλα είναι έτοιμα χαμήλωσαν τα φώτα και το ορχηστρικό που ξεκίνησε ήταν προθέρμανση για το τι θα επακολουθήσει “Hello Sofia! I’m Blaze Bayley! I’m here to play metal!” Όπως λέει σε κάθε συναυλία ο Blaze και ο χαμός έγινε! Ξεκινά με το “Speed of Light” και το riff δονεί το μαγαζί!
 |
 |
Όπως συνηθίζει ο Blaze σχεδόν πριν από κάθε τραγούδι μας λέει και την ιστορία του. Το “Blood And Belief” είναι λοιπόν για την Γερμανική εταιρία SPV η οποία του φερόταν πολύ άσχημα και το μόνο που την ένοιαζε ήταν το κέρδος και καθόλου ο κόσμος ή ο ίδιος ο Blaze. Αυτός όμως είχε πίστη πάνω απ’ όλα και τα κατάφερε. Μας είπε πως έκλεισε φέτος 20 χρόνια από τότε που υπέγραψε στους Maiden. 20 χρόνια…και θυμήθηκε πως για το ότι έχασε τα μαλλιά του φταίει ο Steve Harris! Ναι! Έπαιζε τόσο δυνατά το ηχείο του μπάσου του πάνω στην σκηνή, και ειδικά στο “Number of the Beast” που του δονούσε τα μαλλιά και έτσι έπεσαν! Απολαυστικός!
Συνέχεια στα τραγούδια με την ίδια ένταση και πάθος και τεράστια συμμετοχή από τον κόσμο. Μετά από μια ώρα και σαράντα λεπτά ο Blaze μας αποχαιρέτησε λέγοντας μας πως θα μας δει του χρόνου σίγουρα. Κάτι που έτσι θέλουμε να είναι. Συνέχεια στα αυτόγραφα, φωτογραφίες και σιγά σιγά το μαγαζί αδειάζει. Πίσω μένουν οι υπεύθυνοι του χώρου, οι μουσικοί του Blaze, και εγώ. Φορτώνεται ο εξοπλισμός στο Blaze Van και πάμε για το ξενοδοχείο για ξεκούραση καθώς η επόμενη μέρα λέει στο GPS: Belgrade / Serbia. Καθώς τον αποχαιρετώ του δίνω υπόσχεση See you on the road! Και μου λέει “sure”! Αυτός ήταν ο Blaze Bayley μέσα από την δικιά μου όχι αντικειμενική ματιά. Τον αγαπάμε και τον εκτιμάμε για αυτό που είναι. Και το λέει και ο ίδιος σε κάθε συναυλία γιατί έτσι είναι. Όχι γιατί θέλει να κερδίσει κανενός την συμπάθεια. “I’m completely independent. I don’t have a big record company behind me. I don’t have an MTV, or a famous manager. I don’t have rich parents, and I didn’t win the lottery. I have only my family and my fans”.
Υ.Γ.1: Στο encore συμπεριλήφθηκε και το “The Man Who Would Not Die”.
Υ.Γ.2: Ευχαριστώ θερμά το Rockpages για την υποστήριξη όλα αυτά τα χρόνια.
Γιώργος Τσακουμής (Blaze Bayley Greek Fan Club)
