Λίγες ώρες μετά τη συναυλία των Enforcer στο Κύτταρο έχουμε απέναντί μας τον ντράμερ του συγκροτήματος, Jonas Wikstrand, για να μας μιλήσει για το προσωπικό του project, τους Forever. Βρισκόμαστε στην καρδιά της Αθήνας, στο διαμέρισμα που έχει νοικιάσει με την οικογένειά του και τους γονείς του και παράλληλα με τη συνέντευξη οι Wikstrands ετοιμάζουν τα μπαγκάζια τους για εξόρμηση στη Νάξο! Η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από το άλμπουμ, την έμπνευση για τη μουσική και τους στίχους, αλλά και την τρομερή σύμπτωση να κυκλοφορήσει μια εβδομάδα πριν από το άλμπουμ των Enforcer. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας, κάμερα: Γιάννης Δόλας, Post Production: One Man Army.

Στην αρχή ανέβασα μερικά από τα τραγούδια στο ίντερνετ για να δω τι σκεφτόταν ο κόσμος, αλλά μετά μου ζήτησαν ολόκληρο άλμπουμ. Έτσι, ολοκλήρωσα ένα άλμπουμ όταν άρχισαν να μου ζητούν βινύλιο, CD, κλπ. Ήθελα να γράψω μια ιστορία αγάπης με ρομαντικούς στίχους, αλλά χωρίς να είναι κιτς. Γι’αυτό δημιούργησα ένα concept όπου είναι ένα ζευγάρι που έχει χωριστεί με το ένα άτομο να είναι σε ένα διαστημόπλοιο που δεν πρόκειται να επιστρέψει στη Γη ποτέ και το άλλο στη Γη. Τα τραγούδια έχουν να κάνουν με τις αναμνήσεις που μοιράζονται και το τι θα γίνει τώρα. Οπότε, αυτή είναι η ιστορία αγάπης, είναι χωρισμένοι για πάντα. Και εκεί ακριβώς έδεσε τo “Forever” (=για πάντα).

Θα έλεγα ότι είμαι σίγουρα πιο πολύ επηρεασμένος από την pop μουσική παρά το rock. Και γι’ αυτό ο ήχος του άλμπουμ είναι αυτός που είναι. Δεν βασίζεται στο rock, αλλά αντλεί έμπνευση από την pop μουσική.

ForeverJonasWikstrand1

Το κινηματογραφικό αίσθημα είναι πολύ σημαντικό για μένα γιατί ήθελα να οπτικοποιήσω τη μουσική, είναι όπως όταν δουλεύω πάνω σε κινηματογραφική μουσική, νομίζω ότι αυτό με ενέπνευσε να βλέπω εικόνες μπροστά μου. Και νομίζω ότι η κινηματογραφική αίσθηση είναι πολύ σημαντικό για μένα όταν γράφω μουσική. Γιατί όταν ακούω τα τραγούδια μου θέλω να βλέπω πράγματα. Θέλω να βλέπω μια εικόνα. Δεν θέλω να είναι κάτι επίπεδο. Θέλω η μουσική να έχει βάθος. Και προσθέτοντας οπτικά ερεθίσματα στο μυαλό μου με βοηθάει να αναπτύξω το βάθος της μουσικής.

Σχεδίαζα να κυκλοφορήσω το “Forever” για τρία χρόνια. Γιατί τόσο πήρε να τελειώσει το άλμπουμ. Και θα έλεγα ότι ήταν σύμπτωση το γεγονός ότι κυκλοφόρησε μια εβδομάδα πριν από το άλμπουμ των Enforcer (ΣΣ το “Zenith”). Δεν νομίζω ότι του έκανε κακό. Ίσα ίσα το καλό ήταν πως όταν έρχονται στις συναυλίες των Enforcer έχουν άλλο ένα άλμπουμ για υπογραφή. Λατρέυω να ακούω τις απόψεις του κόσμου. Μπορούν να μοιράζονται τις απόψεις τους μαζί μου καθώς και ότι νομίζουν ότι σημαίνει το άλμπουμ για αυτούς. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για μένα. Το πρώτο άτομο που άκουσε το άλμπουμ ήταν ο Olof. Μέχρι τότε το άκουγα μόνο εγώ. Δούλευα πάνω στο άλμπουμ στο υπόγειο όταν το άκουσε… «πρέπει να το κυκλοφορήσεις αυτό» μου είπε. Και εγώ του απάντησα, «ε, ναι μπορεί!» Και οι άλλοι (Enforcer) ήταν πολύ θετικοί για αυτό και τους άρεσε να του ακούνε και ήθελαν να το εκπροσωπήσουν. Δεν νομίζω ότι θα το είχα κυκλοφορήσει αν δεν ήταν τόσο θετικοί.

Jonas02

Δεν είχα την ενέργεια να κάνω έρευνα ποιος θα ήταν ο ιδανικός για αυτό το άλμπουμ. Νομίζω ότι οι metal εταιρείες είναι πολύ διστακτικές στο να κυκλοφορήσουν κάτι εκτός metal. Έτσι, πλησίασα τον Matthias. Γιατί ήταν πραγματικά πολύ φιλόδοξος για διάφορα πράγματα. Είναι νέος και οργανώνει φεστιβάλ και δουλεύει για το CDbaby. Ήθελε να το αναλάβει σαν project για να αποτελέσει τον πιλότο για την εταιρεία του. Δεν είχα καμία αντίρρηση.

Εκεί που πάει το δεύτερο άλμπουμ θα είναι εντελώς διαφορετικό σαν προσέγγιση σε όλα. Χαίρομαι που υπάρχει ενδιαφέρον για τη μελωδία. Αν θα έχει εμπορική επιτυχία; Δεν έχω ιδέα. Δεν νομίζω ότι θα υπάρχει εμπορική επιτυχία αν προσπαθούμε να αναπαράγουμε τη μουσική της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Πρέπει να βρούμε κάτι άλλο. Και θα πρέπει η μουσική να είναι πιο μοναδική και με έντονη ταυτότητα, αν είναι να φτάσει σε κάποιο ψηλότερο επίπεδο εμπορικότητας από ότι είναι τώρα. Δημιουργώ έναν καινούριο ήχο και νομίζω ότι είναι κάτι μοναδικό. Κάποια πράγματα θα είναι παρόμοια και κάποια εντελώς διαφορετικά. Θα έχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία. Θα έχει μια πινελιά από το AOR των ‘80s αλλά θα έχει διαφορετικό περιεχόμενο. Δεν ήθελα να ξαναγράψω το ίδιο άλμπουμ. Έγραφα τραγούδια για τρία, τέσσερα χρόνια για το άλμπουμ και δούλευα με τον ήχο μέχρι να τον τελειοποιήσω. Χτίζοντας τα τραγούδια, τους στίχους, τις μελωδίες… επίσης, η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι θα φέρω περισσότερο κόσμο στο άλμπουμ για να με βοηθήσει με διαφορετικά πράγματα.

ForeverJonasWikstrand2