Λίγες ώρες μόνο μένουν πριν οι κολοκύθες ανέβουν στη σκηνή του Release Athens Festival για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους ως Pumpkins United, δηλαδή με τους Michael Kiske και Kai Hansen μαζί. 10 χρόνια είχαν να μας επισκεφτούν οι Helloween και ο Markus Grosskopf δείχνει να απορεί για το πόσος καιρός πέρασε από τις τελευταίες συναυλίες τους στην χώρα μας. Ωστόσο, υπόσχεται μια απίστευτη συναυλία και έχουμε κάθε λόγο να τον πιστέψουμε! Επίσης, μας λέει ότι η μπάντα θα παίζει live όλη την χρονιά, το νέο άλμπουμ θα κυκλοφορήσει μάλλον το 2024, ότι δεν θα ήθελε να είναι τραγουδιστής, ότι τους πήρε κάποιο χρόνο να ψήσουν τον Kiske να συμμετάσχει στο reunion και πως οι ντράμερ, αλλά κυρίως οι μπασίστες είναι… τα καλύτερα παιδιά! Έτσι ευδιάθετος και γελαστός που είναι στην κάθε μας συνομιλία, πάλι έχουμε κάθε λόγο να τον πιστέψουμε! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Πως ήταν οι ΗΠΑ και πως ήταν το να παίζετε εκεί;
Markus Grosskopf: Όμορφα! Είχαμε να παίξουμε εκεί από πριν την πανδημία, τα πάντα πάγωσαν για δυο με δυόμιση χρόνια. Και ήταν τρομερά! Να είμαστε στην Αμερική και να παίζουμε. Νότια Αμερική, Βόρεια Αμερική. Περάσαμε δυο μήνες παίζοντας και διασκεδάζοντας. Ήταν τρομερό το να μπορέσεις να πας εκεί και να παίξεις ξανά, να συνδεθείς και πάλι με το κοινό.
Παίξαμε στο πρώτο μας καλοκαιρινό φεστιβάλ στην Ισπανία πριν δυο μέρες (ΣΣ, η συνέντευξη έγινε το μεσημέρι της Δευτέρας, 12 Ιουνίου). Πάει πολύ καλά.Γι’ αυτό ζούμε.
Rockpages.gr: Παρατηρείς πως το power metal κάνει μια επιστροφή παγκοσμίως και με τους Helloween, φυσικά, με τους δυο τραγουδιστές, αλλά και με πιο νέα συγκροτήματα, όπως είναι για παράδειγμα οι Sabaton, Power Paladin, Windrose κ.α. που είναι δημοφιλής;
Markus Grosskopf: Ναι, ναι. Όπου κι αν πάμε η ανταπόκριση είναι πολλή ζεστή και ο κόσμος φαίνεται ότι το απολαμβάνει. Τουλάχιστον, εκεί που πάμε εμείς και παίζουμε. Ο κόσμος γουστάρει πολύ και αυτό είναι καλό. Είναι παραδοσιακό metal και είναι πολύ ευχάριστο να χαίρει τέτοιας ανταπόκρισης. Έχουμε πολλά νέα παιδιά που έρχονται στις συναυλίες. Αλλά και τους πιο μεγάλους. Γενικά, βλέπεις όλες τις ηλικίες, μη σου πω και τρεις γενιές. Αυτό είναι τέλειο και μου αρέσει πολύ.
Rockpages.gr: Η επόμενη ερώτηση είναι αυτή που σου κάνουν όλοι. Τι γίνεται με το νέο άλμπουμ; διαβάζουμε συνεντεύξεις και περιμένουμε να μάθουμε…
Markus Grosskopf: Ναι, βασικά τώρα βρισκόμαστε στη «φεστιβαλική σεζόν», αν και όλοι έχουμε κάποιες ιδέες. Ιδέες για τραγούδια εννοώ. Το κάθε μέλος ξεχωριστά συγκεντρώνει τις ιδέες του. Αλλά, πρώτα θα πρέπει να ολοκληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας για αυτό το καλοκαίρι, που είναι τα φεστιβάλ. Από την επόμενη εβδομάδα παίζουμε σε πολλά. Όταν τελειώσει όλο αυτό, τότε θα σκεφτούμε τι θα κάνουμε, πότε θα ηχογραφήσουμε και φαντάζομαι ότι με τις αρχές της νέας χρονιάς θα μαζευτούμε για να ακούσουμε τις ιδέες του καθενός και να κάνουμε το σχεδιασμό για το στούντιο, τα τραγούδια και το νέο άλμπουμ.
Αλλά, φέτος επικεντρωνόμαστε στο να παίζουμε ζωντανά και σε πολλά φεστιβάλ.
Rockpages.gr: Εσύ έχεις ήδη κάποιες ιδέες, κάτι που έχεις γράψει και θες να το ακούσουν οι άλλοι για να δουλέψετε πάνω σε αυτό;
Markus Grosskopf: Τα έχω όλα εδώ στο σπίτι και όταν έρθει η ώρα θα τους τα παρουσιάσω. Δεν έχουμε κάτσει όλοι μαζί ακόμα για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Έχουμε καναδυο τραγούδια, αλλά πρέπει να κάτσουμε με ησυχία και να τα δούμε όλα, χρειαζόμαστε χρόνο. Έχω υλικό εδώ και κάποιες ιδέες, αλλά πρέπει να τα βάλω όλα σε σειρά. Δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ένα τραγούδι έχοντας μόνο κάποια αποσπάσματα ή ένα μουσικό θέμα στο μυαλό σου. Χρειαζόμαστε χρόνο.
Rockpages.gr: Εσύ πως γράφεις τα δικά σου τραγούδια; Πως χτίζεις ένα τραγούδι από μια ιδέα που έχεις;
Markus Grosskopf: Τις περισσότερες φορές ξεκινάω με τη μεσαία μελωδία. Είναι μια μελωδία που θα μου έρθει στο μυαλό και γύρω από αυτή βάζω τις κιθάρες. Προσπαθώ να δουλέψω με τη μελωδία του ρεφρέν, ή του κουπλέ. Προτιμώ να βάζω τις κιθάρες γύρω από αυτή, παρά να έχω ένα σταθερό riff, έτσι μπορείς να την τραγουδήσεις, κάτι που συνήθως φέρνει αποτέλεσμα.
Όμως, δεν μπορείς να την περιορίσεις με τα φωνητικά. Αν δεν θες να αλλάξεις το riff, πρέπει να είσαι ανοικτός αν βρεις κάτι καλύτερο για το ρεφρέν, ώστε να μπορείς να αλλάξεις τις κιθάρες μέχρι τότε. Το ρεφρέν πρέπει να είναι το πιο σημαντικό στοιχείο ενός τραγουδιού.
Ωστόσο, παρόλο που πρέπει να χτίσεις τις κιθάρες γύρω από το ρεφρέν και τις μελωδίες, δεν είναι αυτό που σκέφτονται όλοι. Στο rock και το metal έχεις πολλά riffs, που είναι εξίσου σημαντικά με το ρεφρέν. Αλλά, αν δεν μπορείς να τραγουδήσεις πάνω σε αυτό, τότε μπορείς να παίξεις ό,τι θες. Απλά, εγώ προτιμώ να έχω τη μελωδία όπως είναι και μετά να πειραματίζομαι με τις κιθάρες, έτσι ώστε η μελωδία και το hook να είναι το πιο σημαντικό πράγμα.
Και ύστερα, προσπαθώ να το βάλω σε μια σειρά, να ταιριάξω όλα τα κομμάτια και να φτιάξω ένα ολοκληρωμένο τραγούδι. Φυσικά, στους Helloween έχεις και τρομερά solo. Κι ένα διαφορετικό κομμάτι εδώ, ένα εκεί. Ή μπορείς να το κάνεις απλό και εύκολο. Όπως πολλές φορές το κάνει ο Andi, κι αυτό μου αρέσει πολύ, ή μπορείς να το κάνεις πιο σύνθετο, όπως κάνει ο Weiki…
Διασκεδάζουμε πολύ όταν συνθέτουμε γιατί έχουμε μια μεγάλη ποικιλία σε ό,τι μπορούμε να κάνουμε και αυτό κάνει την όλη διαδικασία πάρα πολλή ενδιαφέρουσα.
Rockpages.gr: Ποικιλία… Θα σε ρωτούσα γι’ αυτό καθώς σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο Michael Kiske είπε ότι ο Kai Hansen του έστειλε ένα demo, και αυτό που άκουσε του φάνηκε “out of the box” (ΣΣ. «πέρα από τα συνηθισμενα» σε ελεύθερη μετάφραση) κατά κάποιο τρόπο. Οπότε, η ερώτηση είναι «ποιο είναι το “box” των Helloween και τι μπορεί να είναι έξω από αυτό»;
Markus Grosskopf: «Out of the box»: είναι κάτι που ακούγεται διαφορετικά από ό,τι έχουμε κάνει στο παρελθόν, αλλά το κάνουμε. Γιατί, αν είναι να δουλέψεις πάνω σε κάτι που θα σκεφτόσουν ότι δεν ταιριάζει στους Helloween, θα το επεξεργαστούμε με τέτοιο τρόπο που στο τέλος θα γίνει Helloween.
Έχουμε όλοι διαφορετικό στυλ και μοναδικούς τρόπους να δουλεύουμε με το υλικό. Και στο τέλος της ημέρας έχεις ένα τραγούδι Helloween.
Rockpages.gr: Για να είμαι ειλικρινής, η φράση «out of the box» μου έφερε στο μυαλό το “Unarmed”, που είχατε κυκλοφορήσεις για τα 25 χρόνια της μπάντας. Τότε, ακόμα οι εταιρείες μας έδιναν τα promo σε CD και θυμάμαι φεύγοντας από την Sony με τα CD το έβαλα στο αυτοκίνητο να το ακούσω και μόλις ξεκίνησε νόμιζα ότι μου είχαν δώσει λάθος άλμπουμ και ψάχνοντας τα κουτιά με τα δισκάκια παραλίγο… να τρακάρω! Πως σου είχε φανεί αυτό το άλμπουμ; Σου άρεσε αυτή η προσέγγιση;
Markus Grosskopf: Χαχαχα! Ήθελαν να κάνουμε ένα unplugged άλμπουμ, όλοι έκαναν. Οπότε, αποφασίσαμε να το κάνουμε λίγο διαφορετικό, να του φορέσουμε ένα διαφορετικό κοστούμι, να του δώσουμε ένα άλλο vibe. Ξέρεις, είχαμε μαζί μας άτομα που δουλεύουν πάνω στα τραγούδια και δεν είχαν ακούσει ποτέ τα αυθεντικά, που γενικά δεν ακούν metal. Έτσι, θέλαμε ένα καινούριο κοστούμι για τα τραγούδια μας, με τις ενορχηστρώσεις από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το metal για να δούμε τι θα βγει από αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν ενδιαφέρον.
Rockpages.gr: Σκεφτήκατε τους οπαδούς σας; Είχατε στο μυαλό σας πως αν αλλάζατε τις εκτελέσεις στα πιο κλασικά σας τραγούδια, αυτό μπορεί να μην άρεσε;
Markus Grosskopf: Δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτηκαν. Εμείς κάνουμε ότι νομίζουμε πως είναι σωστό, με την ελπίδα πως θα αρέσει στον κόσμο και πως οι ακροατές μας θα το βρουν ενδιαφέρον. Αν μας αρέσει κάτι θα το κυκλοφορήσουμε. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ό,τι θέλει. Εμείς θεωρήσαμε πως αυτό που κάναμε ήταν cool έτσι όπως το κάναμε.
Rockpages.gr: Και… σε λίγες ώρες παίζετε στην Ελλάδα! Κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση από το παρελθόν; Κάποια συναυλία που ξεχώρισες;
Markus Grosskopf: Από την Ελλάδα; Ερχόμουν στην Ελλάδα για διακοπές πολλά χρόνια. Και παίξαμε τρομερά shows. Αλλά, τα τελευταία χρόνια δεν μας κάλεσε κανείς να παίξουμε, ούτε είχαμε κάποιον promoter. Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό. Δεν μπορώ να σου πω κάτι. Δεν είμαι μάνατζερ. Εγώ πάω όπου μου λένε, οπότε δεν μπορώ να σου πω γιατί δεν παίζουμε πιο συχνά στην Ελλάδα…
Rockpages.gr: Ο κόσμος έχει χαρεί πάρα πολύ που θα σας δει και που φυσικά θα δει για πρώτη φορά τον Michael Kiske να τραγουδάει όλα αυτά τα κλασικά τραγούδια.
Markus Grosskopf: Ναι! Θα είναι φανταστικά. Το διασκεδάζουμε τόσο πολύ να είμαστε όλοι μαζί πάνω στη σκηνή και να έχουμε διαφορετικούς τραγουδιστές. Μιλάμε για μια απίστευτη ατμόσφαιρα. Ένας τραγουδιστής βγαίνει από τη μια και ένας από την άλλη. Μερικές φορές και οι δυο μαζί. Μου αρέσει πάρα πολύ και ο κόσμος φαίνεται να το απολαμβάνει. Οπότε, θα είναι τέλεια!
Rockpages.gr: Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά δεν νομίζω ότι στο heavy metal έχει συμβεί άλλη φορά να έχουμε ένα συγκρότημα με δυο τραγουδιστές, τον πρώην και τον νυν. Και οι δυο μαζί και στο άλμπουμ και στη σκηνή. Δεν νομίζω ότι το έχει κάνει κάποιος άλλος αυτό.
Markus Grosskopf: Δεν ξέρω. Σκεφτήκαμε πως θα ήταν πολύ cool κίνηση αυτή. Έχεις επίσης και τον Kai Hansen που θα τραγουδήσει καναδυό τραγούδια. Είναι πολύ ενδιαφέρον. Σαν ένα rock’n’roll circus. Είναι τόσο πολύ πιο ενδιαφέρον από το να απολύεις δυο άτομα από τη μπάντα σου, να φέρνεις δυο άλλους και μετά να κάνεις ένα reunion…έχουμε τόσους τρομερούς μουσικούς. Γιατί να μην τους εκμεταλλευτούμε; Γιατί να μην τους έχουμε όλους μαζί μας;
Rockpages.gr: Πόσο καιρό σας πήρε να το κανονίσετε αυτό; Σκεφτόσαστε ένα τέτοιο reunion εδώ και χρόνια, ή ήταν κάτι πιο πρόσφατο;
Markus Grosskopf: Πήρε πολύ καιρό μέχρι να καταλήξουμε στο πώς να το κάνουμε. Και μας πήρε και πάρα πολύ καιρό να το προετοιμάσουμε. Μας πήρε πάρα πολύ καιρό για να κάνουμε πρόβες προτού να βγούμε σε περιοδεία και ακόμα περισσότερο για να γράψουμε τα τραγούδια γιατί δεν ξέραμε ποιος τραγουδιστής θα τραγουδούσε ποιο τραγούδι. Απλά, πήραμε τον χρόνο μας για να δουλέψουμε, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, ώστε να το κυκλοφορήσουμε. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να δουλέψεις. Χρειάζεται χρόνος. Δεν βιαζόμαστε. Παίρνουμε όσο χρόνο χρειάζεται.
Rockpages.gr: Θα συμβούλευες κάποιο από τα παλιότερα συγκροτήματα να κάνουν το ίδιο; Αν είχαν έναν προηγούμενο τραγουδιστή, που έφυγε, ή απέλυσαν; Θα τους έλεγες να πάνε να πιούνε όλοι μαζί μια μπύρα και να τα βρουν, ώστε να ξαναπαίξουν όλοι μαζί;
Markus Grosskopf: Δεν ξέρω. Εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο χώρισαν, αν είχαν τσακωθεί και αν είχαν διαφωνίες και όλα αυτά. Δεν μπορώ να δώσω συμβουλή σε κανέναν. Μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να συζητήσουν, να ψάξουν και να βρουν τι είναι το καλύτερο για αυτούς και το συγκρότημά τους. Αλλά, αυτό έχει να κάνει με τον καθένα. Τα περισσότερα συγκροτήματα που διαλύονται απολύουν έναν τραγουδιστή, φέρνουν έναν άλλο… αλλά είναι μια προσωπική υπόθεση για τον καθένα. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για τον Michael Kiske για να επιστρέψει στο heavy metal.
Εμείς το ετοιμάσαμε όλο αυτό, έτσι ώστε να είναι κάτι άνετο γι’ αυτόν και συμφώνησε. Και πάει πάρα πολύ καλά. Ελπίζω να πάει έτσι και για τα επόμενα δέκα χρόνια. Περνάμε τόσο καλά!
Rockpages.gr: Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που παίζεις και είσαι μέλος σε συγκροτήματα και έχεις επαφή με τραγουδιστές και κιθαρίστες, ποιοι θα έλεγες ότι έχουν το μεγαλύτερο «εγώ»; Οι κιθαρίστες, ή οι τραγουδιστές;
Markus Grosskopf: Οι κιθαρίστες και οι τραγουδιστές! Όλοι τους! Μόνο οι μπασίστες και οι ντράμερ είναι cool άτομα… Χαχαχα! Αστειεύομαι. Αλλά, είμαι πολύ τυχερός που είμαι ο μοναδικός μπασίστας στο συγκρότημα. Έχουμε τόσους πολλούς κιθαρίστες, αλλά η καρδιά της μπάντας και ο παλμός είναι τα τύμπανα και το μπάσο.
Rockpages.gr: Διάβαζα μια συνέντευξη του Ozzy, που είπε ότι ένας τραγουδιστής είναι πολύ ευάλωτος γιατί έχει μόνο τη φωνή του. Αν πάθει κάτι, από τα ξενύχτια, τις καταχρήσεις, την κούραση, τότε την πάτησε! Ωστόσο, είπε ότι ο κόσμος προτιμά να δει έναν τραγουδιστή που δεν είναι στα καλά του, παρά να ακυρωθεί η συναυλία και να πάει σπίτι του. Ποια είναι η άποψή σου;
Markus Grosskopf: Δύσκολη δουλειά να είσαι τραγουδιστής. Δεν θα το έκανα. Πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ τη φωνή τους. Εγώ μπορώ να βάλω το μπάσο στη θήκη του και να πάω για ένα ποτάκι, ή δυο χαχαχα! Ένας τραγουδιστής δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Πρέπει να κοιμηθεί πολλές ώρες. Θέλει ξηρή ατμόσφαιρα. Οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει τη φωνή του. Είναι μπελάς να είσαι τραγουδιστής, δεν θα το έκανα.
Rockpages.gr: Τι θυμάσαι από την εποχή που έπαιζες punk και μετά γνώρισες των Kai Hansen και παίξατε μαζί στους Second Hell;
Markus Grosskopf: Θυμάμαι να πηγαίνω στο προβάδικο και να ακούω κιθαρίστες οι οποίοι ακουγόντουσαν σαν τον Michael Schenker και όλους αυτούς… κι εγώ σκεφτόμουν «ουάου! Αυτό είναι! Αυτό θέλω να κάνω». Ερχόμενος από ένα punk συγκρότημα, όπου όλα ήταν πιο χαλαρά, πιο τσαπατσούλικα κλπ ήταν πολύ διασκεδαστικό. Μου αρέσει ακόμα η punk μουσική, αλλά πήρα άλλη κατεύθυνση όσον αφορά τη μουσική μου κατάρτιση και καριέρα. Βρήκα αυτή την κατεύθυνση πιο ενδιαφέρουσα και μου έκανε εντύπωση το πώς μπορούσαν να παίξουν και να τραγουδήσουν. Έτσι, έπεσα με τα μούτρα και πολύ γρήγορα. Κυριολεκτικά απορροφήθηκα…
Rockpages.gr: Κλασική ερώτηση, αλλά πρέπει να την κάνω: όταν τελικά άρχισες να παίζεις στους Helloween και κυκλοφορούσατε τα πρώτα σπουδαία και μνημειώδη άλμπουμ, είχατε συναίσθηση για το πόσο σημαντικά ήταν;
Markus Grosskopf: Μόλις γράψαμε τα πρώτα τραγούδια, βγάλαμε το μίνι LP και μετά το “Walls Of Jericho”, αισθανόμασταν ότι κάτι διαφορετικό πλανιόταν στον αέρα. Δώσαμε στη σκηνή κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως. Ή τουλάχιστον, διαμορφώσαμε ένα στυλ μουσικής που έγινε το δικό μας. Φυσικά και το συνειδητοποιήσαμε αυτό. Και μετά με τα “Keepers…” κάναμε μια μεγάλη αλλαγή με έναν νέο τραγουδιστή και κάτι συνέβη εκεί… Και τότε είναι που λες «ουάου, κάτι τρέχει εδώ». Ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Rockpages.gr: Έβλεπα ένα βίντεο στο YouTube με τους Iron Maiden, όταν δεν ήταν και τόσο διάσημοι, να παίζουν σε… ένα γάμο! Βρέθηκαν στην Πολωνία στη disco του ξενοδοχείου τους που γινόταν ένα γαμήλιο πάρτυ. Ένας φίλος τους γαμπρού τους παρακάλεσε να παίξουν και… το έκαναν! Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο;
Markus Grosskopf: Χαχαχα! Βασικά, στον Dani έχει συμβει! Είχαμε έναν ηχολήπτη που παντρευτόταν και μας κάλεσε στο γάμο του. Στο πάρτυ είχε μια γερμανική southern folk μπάντα και δεν περίμεναν ότι ο Dani θα ανέβαινε να παίξει ντραμς μαζί τους! Γιατί κάποτε έπαιζε σε μια μπάντα παρέλασης, οπότε μπορούσε να παίξει ακριβώς ότι έπαιζαν. Έπαιξε δυο-τρία τραγούδια μαζί τους διαβάζοντας την παρτιτούρα και εγώ ήμουν από κάτω και φώναζα «Ναι, αυτός είναι ο ντράμερ μου, ο Dani! Δώστα όλα μωρό μου» και του πήγα και μερικές μπύρες. Πολύ πλάκα… Και οι τύποι από τη μπάντα τον κοιτούσαν έκπληκτοί, γιατί δεν περίμεναν να είναι τόσο καλός, όσο ο δικός τους ντράμερ!
