Έφτασα στον «τόπο του εγκλήματος» κατά τις 12. Η ατμόσφαιρα ήταν όμορφη με τα road crews να τριγυρίζουν προετοιμάζοντας διάφορα. Μίλησα με τον μάνατζερ της Doro, ένα πολύ cool και προσγειωμένο τύπο.
Κατά τις 13:30 οι MSG άρχισαν να κάνουν το δικό τους soundcheck που διήρκεσε όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις ώρες!
Κατόρθωσα να γνωρίσω την Doro, η οποία ήταν αξιαγάπητη, οφείλω να ομολογήσω. Με συμβούλεψε να σηκώνω τη γροθιά μου στον αέρα και να παραμείνω metal. Το λατρεύω αυτό!
Fast Forward στις 19:00… η μπάντα της Doro ανεβαίνει στη σκηνή… ακούγεται το “I Rule The Ruins” και ξαφνικά σιωπή… η Doro πετάγεται στη σκηνή τραγουδώντας. Το κοινό παραληρεί. Το σετ χωρίζεται στο παρελθόν, με τραγούδια όπως το “Hellhound”, τα κλασσικά “All We Are”, “Burning Witches” και κάποια από τα πιο καινούρια όπως “Raise Your Fist”, “Revenge”, “All For Metal”. Η μπάντα δίνει το 100% και η Doro είναι συγκλονιστική όπως πάντα. Τα έδωσε όλα! Παίζει με το κοινό και είναι ευγνώμων για την υποστήριξη των οπαδών όλα αυτά τα χρόνια. Το σετ της Doro θα έλεγα ότι τελείωσε πολύ γρήγορα… προσωπικά, θα ήθελα να είχε παίξει λίγα ακόμα τραγούδια. Ίσως, την επόμενη φορά.
Στις 20:15 ακριβώς οι MSG παίρνουν τη θέση τους στη σκηνή. Ο Michael Schenker, χαρούμενος όπως πάντα εξαπολύει τα riffs και τα σόλο του με τα μάτια κλειστά, αφήνοντας τους πάντες άφωνους. Ο Ronnie Romero ορμά στο μικρόφωνο με το συγκρότημα να καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της καριέρας των MSG με τραγούδια όπως “Cry For The Nations”, “Assault Attack”, “Armed & Ready”, αλλά και μερικά από τα πιο καινούρια, όπως το “After The Rain”. Ο Michael αποφάσισε να μας γυρίσει πίσω και στα χρόνια του με τους UFO παίζοντας τα “Doctor, Doctor”, “Lights Out”, “Rock Bottom”, “Too Hot To Handle”. Μετά από 23 τραγούδια και σχεδόν 2 ώρες, το show έφτασε στο τέλος του. Ένα εξαιρετικό show, θα πρέπει να πω. Και οι δυο μπάντες ήταν καταπληκτικές. Ο ήχος ήταν πολύ καλός σε όποιο σημείο και να βρισκόσουν.
Σηκώνουμε τις γροθιές μας στον αέρα ελπίζοντας ότι θα δούμε κι άλλες τέτοιες συναυλίες στην μετά-Covid εποχή.
Images & Words: Jason Kasioptas