Φέρτε τους. Ναι, ξέρω, είναι δύσκολες εποχές, αλλά κάποιος πρέπει επιτέλους να φέρει αυτή τη μπαντάρα στην Ελλάδα. Μετά από πέντε studio albums και μια ολοένα αυξανόμενη φήμη, ήταν απόλυτα φυσιολογικό να βγάλουν και την πρώτη ζωντανή κυκλοφορία τους. Και το έκαναν εντυπωσιακά.
Όσοι δεν ξέρουν την μπάντα, ας σκεφτούν ότι πρόκειται για ένα συνδυασμό από prog/power και μεσανατολικών επιρροών από την πατρίδα τους την Τυνησία. Δύο συγκροτήματα που έρχονται άμεσα στο μυαλό είναι από τη μία οι Symphony X και από την άλλη οι Orphaned Land, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει αντιγραφή. Οι Myrath κατάφεραν από πολύ νωρίς να θεσπίσουν το δικό τους άμεσα αναγνωρίσιμο στυλ. Πάμε να δούμε λοιπόν τι μας παρουσιάζουν εδώ.
Ξεκινάμε από την τοποθεσία. Ένα υπέροχο ανοιχτό αμφιθέατρο στην Καρθαγένη, μια αρχαία παραθαλάσσια πόλη κοντά στην Τύνιδα, την πρωτεύουσα της πατρίδας τους. Ιδανικό για ζωντανές εμφανίσεις, με άπλετο χώρο πάνω στη σκηνή για το συγκρότημα, η επιλογή αυτή τους δικαίωσε απόλυτα. Όσο για τους οπαδούς τους, αντιθέτως με πολλά DVDs που έχω δει τελευταία, είναι άψογοι. Συμμετέχουν συνέχεια στη συναυλία με τις φωνές τους, φωτίζουν το βράδυ με τους αναπτήρες τους στο “Duat” και γενικά δείχνουν ότι έχουν πάει εκεί επειδή πραγματικά γουστάρουν τη μπάντα, όχι για να είναι κομπάρσοι σε μια ζωντανή ηχογράφηση.
Πάμε και στο setlist. Δεκαπέντε τραγούδια με διάρκεια μιάμιση ώρα δεν τα λες και πολλά για να πω την αλήθεια. Το ντεμπούτο albums “Hope” δεν έχει κάποιον εκπρόσωπο, το δεύτερο “Desert Call” μόνο ένα, το τρίτο “Tales Of The Sands” έχει πέντε, το “Legacy” που τους ανέβασε επίπεδο έχει επτά και το τελευταίο “Shehili” μόλις τρία, δηλαδή τα singles που βγήκαν από αυτό, αφού δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα όταν ηχογραφήθηκε η συγκεκριμένη εμφάνιση. Αδιάφορα κομμάτια δεν υπάρχουν, πέρα από το πάντα εκνευριστικό για εμένα drum solo, αλλά κάτι παραπάνω θα μπορούσαν να βάλουν από τη στιγμή που δεν προωθούσαν κάποια νέα δουλειά εκείνη τη στιγμή.
Τώρα, η σκηνική παρουσία είναι εντυπωσιακή. Video walls σε σχήμα πυραμίδας στο πίσω μέρος που δείχνουν διάφορες εικόνες, χαλιά και μεσανατολική διακόσμηση, χορεύτριες στη σκηνή και μία μπάντα η οποία είναι αψεγάδιαστη. Όσοι σκεφτούν ότι όλα αυτά είναι γραφικά, τους παραπέμπω σε αυτούς που στολίζουν τη σκηνή τους με σπαθιά και δράκους. Τρομερή απόδοση από όλους τους μουσικούς, ειδικά ο Zaher Zograti πίσω από το μικρόφωνο είναι συγκλονιστικός. Τα “Dance” και “Merciless Times” για παράδειγμα μπορούν να το επιβεβαιώσουν.
Στο DVD θα βρούμε και ένα making-of της εμφάνισης, ενώ το CD περιέχει ένα παραπάνω κομμάτι, το “Believer” με τη συμμετοχή του Don Airey των Deep Purple στα πλήκτρα. Μία απολαυστική κυκλοφορία από τους Τυνήσιους. Φέρτε τους!
