Θέλω από την αρχή να ξεκαθαρίσω ότι τα μουσικά μου ακούσματα είναι κυρίως από το χώρο του rock και του metal και επίσης, ότι δεν είμαι μουσικός. Η σχέση μου με τη μουσική του Robben Ford είναι επιδερμική, που σημαίνει ότι θα την ακούσω αλλά δε θα μπω στη διαδικασία να εμβαθύνω σ’ αυτή, απλά γιατί δεν είμαι σε θέση να το κάνω. Τον Robben Ford τον είχα ακουστά κυρίως λόγω της συμμετοχής του στην ηχογράφηση του “Creatures Of The Night” των Kiss το 1982 και από εκεί και πέρα ήξερα ότι επιδίδεται και κινείται σε blues κατά κύριο λόγο, αλλά και σε jazz μονοπάτια.
Τη βραδιά στο Fuzz άνοιξε ο Τάσος Σκούρας και για 40 περίπου λεπτά παρουσίασε στο κοινό που είχε ήδη σχεδόν γεμίσει το club ένα blues κυρίως set με δικά του κομμάτια αλλά και αξιόλογες διασκευές από τις οποίες ξεχώρισα τα “Hold The Line (Toto) και Purple Haze (Jimi Hendrix). Εξαιρετικός μουσικός, μου έδωσε το πάτημα να τον ψάξω λίγο περισσότερο.
O Robben Ford και οι δύο συνεργάτες του σε drums και πλήκτρα, έγινε αντικείμενο θαυμασμού από το κοινό με το άρτιο όσο και καθαρό παίξιμό του. Διατηρημένος σε άριστη κατάσταση έδειχνε να μην τον αγγίζει το πέρασμα του χρόνου και πραγματικά μάγευε σε κάθε στιγμή της παρά δέκα λεπτά, δίωρης εμφάνισής του. Παρουσίασε μουσική από αρκετά μεγάλο φάσμα της πορείας του, μιας αντικειμενικά αξιοζήλευτης καριέρας διατηρώντας μια εξαιρετικά επικοινωνιακή στάση απέναντι στον κόσμο που τον απολάμβανε καθηλωμένος.
Στο set συμπεριέλαβε και δύο διασκευές, αυτές των “Jealous Guy” του John Lennon και το “Fair Child” του Allen Toussaint. Για τεχνικές στο παίξιμό του όπως και για τον εξοπλισμό του και λοιπά τέτοια, δε θα διαβάσετε εδώ, αλλά μόνο για έναν κιθαρίστα η ποιότητα του οποίου ήταν εμφανής ακόμα και στον πιο αδαή. Σ’ αυτό βοήθησε και ο άριστος ήχος που υπήρχε και ήταν μια από τις σπάνιες φορές που δεν έπεσαν στην αντίληψή μου γκρίνιες από τους μόνιμα…”ειδικούς”. Αποχαιρετώντας το κοινό η ικανοποίηση όλων ήταν έκδηλη και όσο κι αν δεν έχω εντρυφήσει στη μουσική του, θα επιδιώξω να τον ξαναδώ στην επόμενη ευκαιρία που θα μου δοθεί.
Είμαι υποχρεωμένος επίσης, να κάνω ειδική μνεία για τη διοργάνωση, ήταν πραγματικά άψογη σε όλους τους τομείς διευκολύνοντας τον κόσμο στα πάντα. Εκτιμώ αφάνταστα μια παραγωγή που βάζει από μόνη της τον πήχη ψηλά!
Setlist: Good Times, White Rock Beer…8 Cents, Rose Of Sharon, What I Haven’t Done, Jealous Guy, I Make My Own Weather, Black Night, Sentimental Mode, Cotton Candy, Earthquake, Go, Freedom, Fair Child, Automobile Blues.
Δημήτρης Καζαντζής
