«Icon»: Δίσκος που η κυκλοφορία του ορίζει ένα σαφές «πριν» και ένα σαφές «μετά», τόσο στην πορεία των Paradise Lost όσο και στην εξέλιξη του εναλλακτικού metal της δεκαετίας του ενενήντα. Ένα album – χρυσή τομή, με τον τρόπο που συνδυάζει την επιθετικότητα και το έρεβος της πρώιμης περιόδου των Βρετανών με την – εξακολουθητικά σκοτεινή – μελωδικότητα της μετέπειτα σταδιοδρομίας τους.
Γιατί να γίνει, εν έτει 2023, επανηχογράφηση; Διευκρινίζω ότι είναι μια πρακτική η οποία, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, με βρίσκει αντίθετο. Θεωρώ ότι εν προκειμένω το ζήτημα των δικαιωμάτων, που ανέφερε ανοικτά μάλιστα ο Nick Holmes σε σχετικές δηλώσεις, ότι δηλαδή «παρακάμπτουν» με αυτό τον τρόπο το «κακό» deal εκείνης της εποχής με τη δισκογραφική εταιρεία, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Δεν μιλάμε άλλωστε σε καμία περίπτωση για μια κολλημένη στο παρελθόν παρέα, αλλά αντιθέτως για ένα συγκρότημα που «αγκαλιάζει» όλα του τα έργα και όλες τις εποχές, από… τους Vallenfyre μέχρι τους Host για να το θέσω με όρους side projects. Κρατώ, επίσης, το σχόλιο – παραδοχή από πλευράς της μπάντας ότι «τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αυθεντική ηχογράφηση». Από κει και πέρα, ακούγοντας το «Icon 30», έχουμε ένα αποτέλεσμα που ακούγεται σύγχρονο λόγω των σημερινών μέσων και της αντίστοιχης τεχνολογίας, γενικά όμως δεν αποκλίνει από το πρωτότυπο (ευτυχώς), και ναι, είναι εντυπωσιακό ότι αυτό ισχύει και για τα φωνητικά του Holmes.
Τι μένει λοιπόν, από την επετειακή αυτή κυκλοφορία και τα γενέθλια του Icon; Φυσικά το ότι δίνεται η αφορμή για τις δύο επερχόμενες συναυλίες τους στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη και το Principal Club Theater το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου και την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου, στο Fuzz Live Music Club στην Αθήνα, με ένα setlist που περιλαμβάνει πρεμιέρες και τραγούδια που οι οπαδοί τους ζητούν να ακούσουν επί δεκαετίες.
Ρωμανός Τερζής
