Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στη μουσική βιομηχανία για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι από αυτούς έχουν γίνει αδικαιολόγητα αποδέκτες αρνητικών σχολίων και παρόλα αυτά συνεχίζουν απτόητοι και πιο δυνατοί το ταξίδι τους. Ο Blaze Bayley είναι μία τέτοια παραδειγματική περίπτωση. Ένας άνθρωπος που ξεκίνησε την καριέρα του με τους Wolfsbane, έγινε μέλος των Maiden για μία πενταετία και τα τελευταία 25 χρόνια ακολουθεί solo πορεία κυκλοφορώντας δίσκους ανά τακτά χρονικά διαστήματα ικανοποιώντας τη μικρή αλλά φανατική βάση των οπαδών του.

Φαντάζομαι ότι οι σημερινοί (πάνω-κάτω) 50αρηδες ακόμη θυμούνται το…σοκ που ένιωσαν όταν είδαν το video-clip του “Man on the Edge” στο Headbangers Ball. Βλέπετε, ο Dickinson ήταν ένας εμβληματικός τραγουδιστής ο οποίος είχε σημαδέψει με την παρουσία του τον heavy metal κόσμο και απλούστατα ο Blaze ήταν ένας διαφορετικός τραγουδιστής ή αν προτιμάτε δεν ήταν Bruce Dickinson. Κι όμως, στα 2 studio albums που ηχογράφησε με τους Maiden, o Blaze άφησε πίσω του τουλάχιστον 4-5 κλασικά τραγούδια που μέχρι σήμερα ακόμη και όλοι αυτοί οι πολέμιοι του Blaze παραδέχονται ότι συγκαταλέγονται στις πάρα πολύ καλές συνθετικές στιγμές της Σιδηράς Παρθένου.

Το όνειρο κράτησε λίγο, ο Bruce επέστρεψε και ο Blaze ξεκίνησε τον ανηφορικό δρόμο για να χτίσει μία solo καριέρα. Μάλιστα, η αρχή με τα “Silicon Messiah” και “Tenth Dimension” ήταν ενθαρρυντική με τον Rod Smallwood να δηλώνει εμφατικά ότι χαίρεται με τον Blaze γιατί δεν προσπαθεί να «εκμεταλλευτεί» τον ήχο των Maiden και προσπαθεί να κάνει κάτι δικό του. Ναι, σίγουρα το “Blood & Belief” δεν ήταν στα ίδια ποιοτικά επίπεδα και κάπου εκεί άρχισαν οι δυσκολίες για τον Blaze ο οποίος βρέθηκε χωρίς εταιρεία, οικονομική στήριξη και το κυριότερο αντιμέτωπος με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που τον οδήγησαν σε ένα πολύ σκοτεινό μονοπάτι από το οποίο ευτυχώς κατάφερε να βγει νικητής. Ήταν μία από τις πολλές νικηφόρες μάχες ενός πολέμου που θα κρατούσε αρκετά χρόνια.

Λίγα χρόνια μετά και σχεδόν από το πουθενά ο Blaze κυκλοφόρησε δύο πραγματικά σπουδαίους δίσκους με τη συνδρομή ενός εξαιρετικού line-up μουσικών. Αν με ρωτήσετε, το “The Man Who Would Not Die” είναι το απόλυτο magnum opus του Blaze και ένας δίσκος που δεν πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη. Μία προσωπική άποψη και τίποτα παραπάνω. Η συνέχεια είχε πάλι σκαμπανεβάσματα αλλά από το 2016 και μετά ο Blaze έχει βρει μία αξιοθαύμαστη σταθερότητα απόρροια της αρμονικής συνεργασίας του με τους Absolva που αποτελούν τη μπάντα του στο studio και στα live. Πραγματικά, οι κυκλοφορίες μαζί τους είναι πάντα πολύ καλές με το “War Within Me” να ξεχωρίζει (χωρίς να υπολείπεται η τριλογία του “Infinite Entanglement”). 

O Blaze θα κυκλοφορήσει το νέο του δίσκο με τίτλο “Circle of Stone” και εμείς ελπίζουμε να τον ξαναδούμε στη χώρα μας στα πλαίσια της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου. Μιας και αναφέραμε την επερχόμενη περιοδεία, θα ήθελα να επισημάνω στον Blaze και στο management του ότι καλό θα ήταν να παίζει περισσότερα κομμάτια από την προσωπική του καριέρα για να τα εκτιμήσει περισσότερο ο κόσμος. Ναι, καταλαβαίνω ότι τόσο οι promoters όσο και ο μέσος metal fan θέλει να δει στην αφίσα της περιοδείας το λογότυπο των Maiden και άρα να παιχτούν σε αυτή τα αναμενόμενα Maiden κομμάτια. Φυσικά και το θέλουμε αυτό…ποιος δεν το θέλει; Αλλά θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει μία αρμονικότερη ισορροπία στην επιλογή των κομματιών.

Εν κατακλείδι…είναι η προσωπική δισκογραφική καριέρα του Blaze σημαντική; Η απάντηση είναι απερίφραστα καταφατική. Έχει βγάλει μέτριους δίσκους; Και εδώ η απάντηση είναι «ναι» αλλά σε μία πορεία τόσων ετών ποιος δεν έχει και τις μέτριες στιγμές του; H μουσική είναι θέμα γούστου και σίγουρα ο Blaze μπορεί να μην είναι ο καλύτερος τραγουδιστής του κόσμου αλλά με ευκολία μπορώ να σας πω ότι είναι ένας μουσικός που παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, επιμένει να κυνηγάει το όνειρο του και ανεβαίνει κάθε φορά στη σκηνή δίνοντας το 110% του εαυτού του δείχνοντας κάθε φορά πόσο το διασκεδάζει. Ξεκάθαρα και ολοφάνερα. Αλήθεια, ξέρετε πολλούς τέτοιους μουσικούς…;

Σάκης Νίκας