Οι Γερμανοί thrashers ετοιμάζονται να επισκεφτούν για μία ακόμη φορά τη χώρα μας στα πλαίσια μίας μηνιαίας περιοδείας τους που ξεκινάει από τη Γαλλία και ολοκληρώνεται στην Τσεχία. Μαζί τους θα έχουν τους Vader και τους Dagoba σε δύο βραδιές (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) που αναμένεται να γίνει ο γνωστός πανικός…όπως συμβαίνει δηλαδή σε κάθε live του Mille Petrozza και της παρέας τους. Με αφορμή, λοιπόν, τα δύο αυτά live (20 & 21 Ιανουαρίου) επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε δύο δίσκους όπου στη μεν πρώτη περίπτωση οι Kreator πιάνουν την πεμπτουσία του ήχου τους σε απόλυτο βαθμό ενώ στη δεύτερη περίπτωση αποτυγχάνουν παταγωδώς να μας κερδίσουν με το τελικό αποτέλεσμα. Πάμε να τα δούμε…
DIAMOND: “Coma Of Souls”: Εκτός του ότι είναι ο αγαπημένος μου ever δίσκος των Γερμανών, συγκαταλέγεται δικαιολογημένα στα διαμάντια της δισκογραφίας των Kreator. Μετά το καταιγιστικό –και απολύτως αντιπροσωπευτικό- “Extreme Aggression”, ο 
Mille Petrozza επιχειρεί μία πετυχημένη στροφή σε πιο μελωδικά μονοπάτια επιστρατεύοντας τον τεράστιο Frank Blackfire στην κιθάρα, οποίος έρχεται φορτσάτος από το “Agent Orange” των Sodom. Μιλάμε για μεταγραφή εφάμιλλη αυτής του Ντέταρι στον Ολυμπιακό και το αποτέλεσμα φαίνεται με το «καλημέρα» και την τετράδα-φωτιά: “When The Sun Burns Red”, “Coma Of Souls”, “People Of The Lie”, “Terror Zone”. Προσωπικά, δεν έχω ξανασυναντήσει σε δίσκο των Kreator μία τόσο μεστή, εμπνευσμένη και ολοκληρωμένη τετράδα συνθέσεων! Ο Mille «φτύνει» όπως πάντα τους καυστικούς στίχους, ο Fioretti είναι εγγύηση και ο Ventor είναι ο…Ventor! Περισσότερα δεν χρειάζονται. Μακάρι να έπαιζαν γενικότερα περισσότερα κομμάτια από αυτό το διαμάντι…
RUST: “Endorama”: Ξέρω…υπάρχουν κάποιοι που λατρεύουν το συγκεκριμένο πόνημα των Γερμανών. Δεν ανήκω σε αυτούς. Η ψευδο-gothic, σκοτεινή ατμόσφαιρα του “Endorama” ταιριάζει περισσότερο σε μπάντες όπως οι Sisters of Mercy και οι Killing Joke παρά στους Kreator. Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Θεωρώ απαραίτητο στοιχείο εξέλιξης σε μία μπάντα τον περαματισμό και την όποια καλλιτεχνική ανησυχία. Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε πετυχημένο. Άλλωστε δεν υπάρχει καμία μπάντα εκεί έξω που να έχει τον όγκο της δισκογραφίας των Kreator και να είναι αντικειμενικά αψεγάδιαστη. Εκ των πραγμάτων δεν γίνεται. Με το “Endorama” οι Kreator επιχείρησαν μία καλλιτεχνική στροφή, τους το αναγνωρίζουμε αλλά από την άλλη οι συνθέσεις ήταν το λιγότερο άνισες και αταίριαστες στο όλο προφίλ τους. Η αναγέννηση των Kreator θα ερχόταν δύο χρόνια αργότερα με το album-τομή στην καριέρα τους, το “Violent Revolution”.
Σάκης Νίκας
