Οι Krokus γιορτάζουν 50 (!) χρόνια καριέρας δίνοντας επιλεκτικές συναυλίες και θυμίζοντας παράλληλα σε όλο τον κόσμο μερικά από τα πιο κλασικά τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ. Ο ιδρυτής και μπασίστας των Ελβετών, Chris Von Rohr, έχει μία ιδιαίτερη σχέση με την πατρίδα μας καθώς εδώ και πολλά χρόνια έχει αγοράσει ένα σπίτι στα Χανιά και έτσι έχει γίνει…επίτιμος Έλληνας πολίτης. Επικοινωνούμε μαζί του μέσω Zoom για μία εκ βαθέων συνέντευξη για όλους και για όλα ενώ την ίδια στιγμή ο Von Rohr εκφράζει την έντονη επιθυμία του να παίξουν οι Krokus στην Ελλάδα. Για να δούμε…
Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Chris, πραγματοποιείτε εδώ και μερικά χρόνια την “Adios Amigos Tour“, την αποχαιρετιστήρια περιοδεία σας. Είσαι έτοιμος να πεις “αντίο” στους θαυμαστές σου;
Chris Von Rohr: Λοιπόν…όχι, για να σου πω την αλήθεια. Ξεκινήσαμε αυτή την αποχαιρετιστήρια περιοδεία το 2019, αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Covid-19 και έπρεπε να σταματήσουμε για σχεδόν δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είδαμε τι συνέβη στον κόσμο. Τόσα πολλά ψέματα, τόσος πανικός…καθίσαμε κάτω ως συγκρότημα και αποφασίσαμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε αυτή την περιοδεία ό,τι και να γίνει, γιατί η μουσική είναι πραγματικά σημαντική…in rock we trust! Ακούγεται λίγο τρελό αλλά ξαναβρήκαμε τους εαυτούς μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτό ακριβώς συνέβη. Η μουσική είναι πραγματικά αυτό που μας κρατάει νέους, το ξέρεις αυτό. Αποφασίσαμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε όσο μας ευχαριστεί. Έτσι, φαίνεται ότι ο τελευταίος γύρος αυτής της περιοδείας θα διαρκέσει λίγο περισσότερο απ’ ό,τι νομίζαμε. Εξάλλου, αυτό το line-up των Krokus, η original σύνθεση είναι περισσότερο καιρό μαζί τώρα σε σύγκριση με όλες αυτές τις μαλακίες που συνέβησαν στο παρελθόν…ξέρεις με όλες αυτές τις αλλαγές στο line-up. Τα τελευταία 10 χρόνια κάναμε τρία στούντιο άλμπουμ, δύο live άλμπουμ και η μπάντα γίνεται όλο και καλύτερη. Είμαστε τόσο δεμένοι και χαρούμενοι που είμαστε μαζί πάνω στη σκηνή. Μακάρι να μπορούσες να μας είχες δει σε ένα από αυτά τα καλοκαιρινά φεστιβάλ φέτος. Είμαστε γεμάτοι ενέργεια και εξακολουθούμε να δίνουμε φανταστικές συναυλίες! Τη στιγμή που δεν θα μπορούμε να το κάνουμε αυτό, θα σταματήσω αμέσως. Προφανώς δεν το κάνουμε αυτό για τα χρήματα και ελπίζω να μας δεις του χρόνου και θα καταλάβεις τι εννοώ. Απλά εύχομαι να μπορούσαμε να έρθουμε στην Αθήνα…όπως οι Rammstein (γέλια)!
Rockpages.gr: Χαίρομαι πολύ που σε ακούω τόσο θετικό και ενθουσιώδη για την κατάσταση των Krokus σήμερα. Ίσως, μπορείτε να μεταφέρετε αυτή την ενέργεια μαζί σας για μια τελευταία φορά στο στούντιο, για έναν τελευταίο δίσκο των Krokus. Τι λες γι’ αυτό;
Chris Von Rohr: Λοιπόν, μπορείς πάντα να εύχεσαι, έτσι δεν είναι; Το ερώτημα είναι: χρειάζεται ο κόσμος νέα τραγούδια των Krokus; Έχουμε ήδη ένα πρόβλημα όταν παίζουμε ζωντανά γιατί έχουμε περίπου 20 άλμπουμ και το θέμα είναι πώς μπορείς να χωρέσεις νέα τραγούδια στο live set σου. Επίσης, θα είναι τα νέα τραγούδια στο ίδιο επίπεδο με…ας πούμε τα “Headhunter”, “Bedside Radio”, “Tokyo Nights”…έτσι για να αναφέρω μερικά τραγούδια! Είχαμε το “Hoodoo Woman” το οποίο ακούγεται σαν κλασσικό Krokus και το παίζουμε ζωντανά συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι τα άλμπουμ είναι για τις νέες μπάντες και όταν μια παλιά μπάντα βγάζει νέο δίσκο τις περισσότερες φορές είναι μία ακόμη επανάληψη και απλώς μια δικαιολογία για να βγει σε περιοδεία. Προσωπικά, δεν νομίζω ότι οι Krokus χρειάζονται ένα νέο άλμπουμ γιατί έχουμε τόσα πολλά σπουδαία τραγούδια και στο τέλος μπορούμε να παίξουμε μόνο για δύο ώρες…αλλά το έχουμε συζητήσει κατά καιρούς. Ίσως να υπάρξουν ένα ή δύο τραγούδια…ποιος ξέρει;
Rockpages.gr: Chris, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Μπορεί να έχεις δίκιο όταν λες ότι ο κόσμος δεν χρειάζεται ένα νέο δίσκο των Krokus αλλά όλοι οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί σας χρειάζονται ένα νέο άλμπουμ και υποθέτω ότι αυτό ισχύει και για σένα και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας ως καλλιτέχνες που θέλουν να βάλουν την καρδιά και την ψυχή τους σε ένα δίσκο…
Chris Von Rohr: Λοιπόν, το πρόβλημα είναι ότι πάντα συγκρίνω όλες τις μπάντες με την καλύτερη δουλειά τους. Για μένα είναι λάθος τρόπος σκέψης να συνεχίσω ως καλλιτέχνης μόνο και μόνο για χάρη αυτού. Ο καλύτερος τρόπος είναι να κυκλοφορείς νέο υλικό όταν πραγματικά το νιώθεις, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις. Τις περισσότερες φορές όταν ακούς έναν νέο δίσκο από ένα παλιό συγκρότημα, όλα τα προηγούμενα άλμπουμ τους ακούγονται 10 φορές καλύτερα από το νέο. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν νέοι και πιο συγκεντρωμένοι…δεν ξέρω. Προσωπικά, δεν θέλω να βγάλω ένα άλμπουμ επειδή πρέπει να το κάνω. Συμφωνώ μαζί σου, αλλά για να βγει ένα νέο άλμπουμ θα πρέπει όλα τα μέλη της μπάντας να έχουν την ίδια άποψη.
Rockpages.gr: Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις ότι σχεδόν όλοι οι οπαδοί του hard rock έχουν αυτή την αντίληψη ότι οι Krokus ξεκίνησαν πραγματικά όταν ο Marc Storace μπήκε στη μπάντα για το άλμπουμ “Metal Rendez–vous” αν και η μπάντα ήταν ενεργή, φυσικά, και πριν από τον Marc. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Είναι σχεδόν σαν να βρήκατε τον ήχο σας με το “Metal Rendez–vous”.
Chris Von Rohr: Εγώ και ο Fernando (Von Arb) είμαστε οι κύριοι συνθέτες των κλασικών τραγουδιών των Krokus. Οπότε, δεν συμμεριζόμαστε ακριβώς αυτή την άποψη…η χρονική περίοδος και τα άλμπουμ που κυκλοφορήσαμε πριν τον Marc ήταν επίσης σημαντικά. Πρόσφατα μίλησα με τον Lars Ulrich από τους Metallica… ήρθε σε μένα κρατώντας το “To You All”, το άλμπουμ στο οποίο τραγουδάω. Αυτό είναι ένα πιο blues και πειραματικό άλμπουμ. Σίγουρα, το στυλ πριν το “Metal Rendez-vous” ήταν εντελώς διαφορετικό. Ο Lars μου είπε ότι όταν ήταν ακόμα στη Δανία άκουγε πολύ εκείνο το πρώιμο υλικό των Krokus και ας το παραδεχτούμε, ακόμα και το λογότυπο των Metallica είναι ελαφρώς εμπνευσμένο από το λογότυπο των Krokus. Αυτοί οι τρεις πρώτοι δίσκοι των Krokus ήταν προϊόν μιας άλλης εποχής. Ναι, συμφωνώ μαζί σου όμως…το “Metal Rendez-vous” είναι ο πρώτος δίσκος των Krokus με διεθνή φλόγα και απήχηση. Θυμάμαι να λέω στα παιδιά της μπάντας και στη δισκογραφική εταιρεία ότι θα έπρεπε να βρούμε έναν καλύτερο τραγουδιστή που θα τραγουδούσε τουλάχιστον 3 οκτάβες ψηλότερα από μένα. Με κοίταζαν σαν να ήμουν τρελός γιατί είχαμε λίγη επιτυχία με αυτά τα τρία πρώτα άλμπουμ. Αλλά ήξερα ότι αν θέλαμε να πάμε λίγο παραπέρα και με την εμφάνιση του NWOBHM, έπρεπε να βρούμε έναν καλύτερο τραγουδιστή. Χρειαζόμασταν αυτή την αλλαγή αν θέλαμε να κάνουμε το συγκρότημα να ξεχωρίσει σε διεθνές επίπεδο. Οπότε ναι…η προσθήκη του Marc ήταν πραγματικά σημαντική για τη μεγάλη κλίμακα των πραγμάτων. Το “Metal Rendez-vous” είναι ένα από τα καλύτερα hard rock άλμπουμ όλων των εποχών. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει άλλο άλμπουμ των Krokus που να περιλαμβάνει τόσα πολλά τραγούδια στο live set μας. Είχαμε δουλέψει τόσο σκληρά πάνω σε αυτό το άλμπουμ και αυτό το πνεύμα λάμπει απόλυτα στα τραγούδια. Οπότε ναι…αυτή είναι η αρχή της μεγάλης κλίμακας των Krokus. Σίγουρα.
Rockpages.gr: Πρέπει να πω ότι η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα, όταν σας είδα ζωντανά στη Σουηδία το 2019, ήταν το γεγονός ότι δεν παίξατε το “Tokyo Nights” εκείνη την ημέρα…
Chris Von Rohr: Ναι, έχεις δίκιο. Ξέρεις κάτι…από τότε, το παίζουμε συνέχεια. Λυπάμαι πολύ που δεν το άκουσες τότε.
Rockpages.gr: Το ξέρω! Να σου πω κάτι, Chris…μπορείτε να το παίξετε ζωντανά στην Αθήνα ή ακόμα και στα Χανιά στο Chania Rock Festival για να το ακούσω ζωντανά. Τι λες;
Chris Von Rohr: Θα το ήθελα πολύ, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε ακούσει τίποτα από κανέναν Έλληνα promoter όλα αυτά τα χρόνια και το πρώτο τηλεφώνημα πρέπει να έρθει από κάποιον promoter. Να σε ρωτήσω…γνωρίζει η Ελλάδα τους Krokus;
Rockpages.gr: Φυσικά και σας γνωρίζουμε. Θεωρείστε δικαίως ένα κλασικό συγκρότημα εδώ στην Ελλάδα. Δεν είμαι τόσο σίγουρος πόσοι άνθρωποι αγοράζουν ακόμα τους δίσκους σας αλλά θα έρθουν σίγουρα σε μια συναυλία σας.
Chris Von Rohr: Άκου μια αστεία ιστορία…όταν πρωτοβγήκε το “Dirty Dynamite”, λάβαμε ένα τηλεφώνημα που μας ενημέρωνε ότι το νέο άλμπουμ είναι στο #9 των ελληνικών charts! Επίσης, οι άνθρωποι μου είπαν ότι το “Tokyo Nights” είναι ένα πολύ διάσημο τραγούδι στην Ελλάδα. Είναι αλήθεια αυτό;
Rockpages.gr: Ω ναι… είναι ένα κλασικό τραγούδι που ακούγεται πολύ συχνά ακόμη στα rock clubs.
Chris Von Rohr: Αυτό είναι υπέροχο! Πρέπει να έρθω στην Αθήνα!
Rockpages.gr: Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου μεταξύ του “Metal Rendez–vous” και του “Headhunter” που θεωρείται η κλασική περίοδος των Krokus, περιοδεύσατε σε όλο τον κόσμο και κάνατε επιτυχία στην Αμερική. Πώς ένιωσες σαν ένας Ελβετός μουσικός που ζούσε το όνειρο του “rock star“;
Chris Von Rohr: Σάκη, έχω γράψει πρόσφατα ένα βιβλίο και αφιερώνω ένα ολόκληρο κεφάλαιο σε αυτό…δυστυχώς είναι διαθέσιμο μέχρι στιγμής μόνο στην ελβετική γλώσσα. Μακάρι κάποιος να το μεταφράσει στα αγγλικά. Είναι όλα εδώ μέσα με λεπτομέρεια. Αλλά πρέπει να σου πω ότι ήταν μεγάλη έκπληξη για εμάς όταν μας είπαν ότι υπάρχει μια περιοδεία για εμάς στις Ηνωμένες Πολιτείες για το άλμπουμ “Metal Rendez-vous”. Αργότερα μάθαμε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους Krokus στην Αγγλία. Αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη και για εμάς, γιατί είχαμε μόλις αρχίσει να γινόμαστε μεγαλύτεροι και να φτιάχνουμε ένα μεγαλύτερο όνομα στην Ελβετία. Η Αγγλία μας προκαλούσε δέος επειδή όλοι οι ήρωές μας ήταν από την Αγγλία και η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν πραγματικά προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο άλμα…από μια μπάντα επιπέδου club σε όλες αυτές τις θρυλικές σκηνές της Αγγλίας όπως το Hammersmith, το Apollo ή το Empire του Λίβερπουλ κλπ. Αυτά ήταν μέρη όπου έπαιζαν όλες οι διάσημες μπάντες. Αυτό ήταν μια πρόκληση για εμάς και μια δοκιμασία για να αποδείξουμε ότι δεν ήμασταν μια ακόμη τοπική μπάντα από την Ελβετία. Ήταν μια διαδικασία εκμάθησης αλλά και μια σπουδαία περίοδος για εμάς. Όλοι έρχονταν να μας δουν…ο Lemmy, ο Bruce Dickinson, ο Rob Halford. Ήταν η τέλεια στιγμή για εμάς…η αρχή της δεκαετίας του ’80.
Rockpages.gr: Κατά τη διάρκεια της “Headhunter Tour“, σας έδιωξαν από την “Pyromania Tour” των Def Leppard. Υποθέτω ότι ήταν κάτι που είχε να κάνει με τον τότε manager σας…
Chris Von Rohr: Και αυτό είναι κάτι που έγραψα πολύ ξεκάθαρα στο βιβλίο μου, που σου ανέφερα παραπάνω. Ο μάνατζερ έπαιζε παιχνίδια στρέφοντας κάθε μέλος της μπάντας εναντίον του άλλου. Το λυπηρό ήταν ότι ο Marc άκουγε περισσότερο τον μάνατζερ παρά εμένα ή τον Fernando. Έτσι, κατά τη διάρκεια εκείνης της περιοδείας αντέγραψε επί σκηνής ατάκες και ολόκληρα λόγια του Joe Elliott. Φυσικά, οι Def Leppard ήταν μεγαλύτεροι από εμάς γιατί είχαν το Pyromania στο #2 των Billboard charts και το “Headhunter” ήταν στο #15 ή κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα ήταν ότι ο τραγουδιστής μας παραβίαζε κάποιους άγραφους κανόνες…πράγματα που δεν κάνεις όταν είσαι special guest σε μια περιοδεία. Οι Def Leppard ήταν εξαιρετικά άτομα…ήρθαν σε εμάς και μας είπαν ότι δεν πρέπει να αντιγράφουμε τις ατάκες του Joe Elliott ή ότι δεν πρέπει να πάμε σε κάποια σημεία της σκηνής που είναι αποκλειστικά για τον headliner. Αλλά ο Marc δεν άκουσε και το έκανε ξανά. Το επόμενο πράγμα που είδαμε ήταν τον μάνατζερ μας να παίζει ξύλο με τον drummer των Def Leppard, ο οποίος είχε, φυσικά τότε, και τα δύο του χέρια. Σήμερα έχουμε μια πολύ καλή σχέση με τους Def Leppard…στην πραγματικότητα τους συναντήσαμε στη Σουηδία όπου μας είδες και περάσαμε καλά. Αλλά τότε…αυτό ήταν ένα τρομερό λάθος από την πλευρά μας γιατί μας πέταξαν έξω από τη μεγαλύτερη rock περιοδεία της χώρας. Η επιτυχία είναι πολύ επικίνδυνη για ορισμένους ανθρώπους. Αν δεν μπορείς να μείνεις προσγειωμένος και φυσιολογικός τότε τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν από τον έλεγχο. Επίσης, οι κακές αποφάσεις του management μπορούν να οδηγήσουν σε άσχημα πράγματα. Μην ξεχνάς ότι μετά από αυτό το περιστατικό, τα υπόλοιπα μέλη των Krokus άκουσαν το management και με πέταξαν έξω από το συγκρότημα. Τσακωθήκαμε πολύ αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Τότε ήρθαν τα σκοτεινά χρόνια της μπάντας, όπως τα αποκαλώ. Ειδικά τα “The Blitz” και “Change of Address” δεν είχαν καμία σχέση με το αρχικό πνεύμα των Krokus. Από την άλλη πλευρά, λειτούργησαν και καθαρτικά για εμάς. Δεν ξέρω πώς το βλέπεις εσύ, αλλά αυτοί οι δίσκοι δεν είχαν καμία σχέση με τους Krokus.
Rockpages.gr: Καταλαβαίνω την άποψή σου, αλλά πρέπει να σε ρωτήσω…δημιούργησες αυτό το συγκρότημα τη δεκαετία του ’70 και αργότερα σε έδιωξαν. Δεν σου ανήκε το όνομα “Krokus“;
Chris Von Rohr: Αυτό είναι αλήθεια. Επίτρεψέ μου να σου πω όμως ότι δεν ήμουν ποτέ ένας τύπος όπως για παράδειγμα ο Axl Rose. Αυτός κατάφερε με δικηγόρους και αντιπαραθέσεις με τον Slash να κατοχυρώσει το όνομα “Guns N’ Roses” για τον εαυτό του. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για κάτι τέτοιο, αλλά ουσιαστικά αυτό ήταν μια γροθιά στο πρόσωπό μου. Έχασα το μωρό μου…αυτό είναι το τρελό πράγμα της όλης ιστορίας. Η ζωή είναι μια περίοδος μάθησης, ξέρεις. Ήταν σίγουρα ένα λάθος από την πλευρά μου, αλλά από την άλλη πλευρά, είχα την ευκαιρία να κάνω ένα διάλειμμα και να κάνω άλλα πράγματα ως παραγωγός και να δουλέψω με συγκροτήματα όπως οι Gotthard. Τους βοήθησα να γίνουν πραγματικά επιτυχημένοι αλλά έμαθα και περισσότερα πράγματα για τη σύνθεση τραγουδιών. Το 2008, όταν οι Krokus επανενώθηκαν με την κλασική σύνθεση, ήταν φανερό ότι η μπάντα είχε αναζωογονηθεί με περισσότερα καύσιμα στο ρεζερβουάρ της! Ναι…κάναμε λάθη. Το έχουμε συζητήσει και ο Marc, ο Fernando, εγώ ο ίδιος έχουμε συνειδητοποιήσει ότι πήραμε κάποιες κακές αποφάσεις στην πορεία. Κανείς δεν μας είχε προετοιμάσει για μια τέτοια καριέρα. Έτσι είναι η ζωή. Αλλά συνεχίζουμε και το 2024 θα γιορτάσουμε 50 χρόνια Krokus!
Rockpages.gr: Πόσο γαμάτο είναι αυτό; Έχεις συνειδητοποιήσει ότι ξεκίνησες αυτό το συγκρότημα πριν από 50 χρόνια; Ο χρόνος κυλάει γρήγορα, σίγουρα!
Chris Von Rohr: Είναι τρομακτικό.
Rockpages.gr: Είναι τρομακτικό και για μένα…όταν σκέφτομαι ότι αγόρασα τον πρώτο μου δίσκο Krokus πριν από περισσότερα από 35 χρόνια!
Chris Von Rohr: Με ποιο άλμπουμ ξεκίνησες;
Rockpages.gr: Δεν θέλεις να ξέρεις την απάντηση σε αυτό (γέλια)!
Chris Von Rohr: (γέλια) Ξέρω την απάντηση! Είναι το “The Blitz”, σωστά;
Rockpages.gr: Σωστά! Και αμέσως μετά ήρθε το “Change of Address“.
Chris Von Rohr: Λοιπόν, πρέπει να πω ότι το “The Blitz” είναι το καλύτερο από τα χειρότερα (γέλια)! Έχει το “Midnite Maniac” που είναι ένα καλό τραγούδι αλλά είναι ένας υπερβολικά «καλογυαλισμένος» δίσκος. Ήταν επίσης μια απόκλιση από το “Headhunter”. Οι Krokus είχαν μετατραπεί σε μια glam, pop metal μπάντα. Δεν αλλάζεις αυτόν τον ήχο ειδικά όταν έχεις επιτυχία στην Αμερική και τον Καναδά. Το “Headhunter” ήταν ένα αριστούργημα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έβαλες στο εξώφυλλο ένα κορίτσι με λευκό φόρεμα…εννοώ…πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα!
Rockpages.gr: Οι Krokus είχαν τόσες πολλές αλλαγές στη σύνθεση τους μέσα στα χρόνια. Με ποιον από όλους είχες την καλύτερη χημεία και την καλύτερη εργασιακή σχέση;
Chris Von Rohr: Πρέπει να σου πω ότι όλες αυτές οι αλλαγές ήρθαν -περισσότερο ή λιγότερο- όταν έφυγα από το συγκρότημα. Δεν είχα καμία σχέση με αυτές τις αλλαγές…καλά, ίσως με εξαίρεση τον Fready Steady, τον ντράμερ μας…ο Fernando και εγώ θέλαμε περισσότερη δύναμη πίσω από τα τύμπανα. Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, η καλύτερη σχέση συνεργασίας ήταν και είναι ακόμα με τον συνεργάτη μου, τον Fernando Von Arb. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Είμαστε σαν το yin και το yang. Όταν οι δυο μας συναντιόμαστε τότε οι Krokus ζωντανεύουν. Φυσικά χρειαζόμαστε αυτή τη φωνή…τη φωνή του Marc Storace.
Rockpages.gr: Chris, αν είχες την πολυτέλεια να βάλεις μόνο ένα τραγούδι σε μια χρονοκάψουλα για τις μελλοντικές γενιές ποιο θα ήταν αυτό; Ποιο τραγούδι αποτυπώνει απόλυτα το πνεύμα των Krokus;
Chris Von Rohr: Αυτή είναι μια πραγματικά δύσκολη ερώτηση, φίλε μου…θα έβαζα τρία μέσα: “Tokyo Nights”, “Bedside Radio”, “Screaming in the Night”. Είναι πολύ δύσκολο γιατί δεν ήμασταν ποτέ μια μπάντα που έδινε σημασία στα μεμονωμένα τραγούδια αλλά στα άλμπουμ. Αν έπρεπε να βάλω ένα άλμπουμ σε αυτή τη χρονοκάψουλα αυτό θα ήταν το “Metal Rendez-vous” ή το “Headhunter”. Αυτά τα δύο άλμπουμ πιάνουν το πνεύμα των Krokus.
