Αν υπάρχει κάτι που απεχθάνομαι είναι το να με βάλεις να επιλέξω το αγαπημένο μου Stratovarius album. Θα σφίξω τα δόντια όμως (Rockpages είν’ αυτό!) και με την ευκαιρία της επικείμενης εμφάνισής τους τον Νοέμβριο στη χώρα μας θα γυρίσω τον χρόνο πίσω στο 1996 και στο αγαπημένο μου “Episode”. Ένας δίσκος σταθμός για το συγκρότημα και όλο το power metal γενικότερα. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.
Μετά το πέρας της περιοδείας του “Fourth Dimension” ο Tolkki είχε έτοιμο το υλικό του επόμενου δίσκου. Ήταν τότε που κατάλαβε τι υλικό είχε στα χέρια του και ότι οι αλλαγές ήταν επιτακτική ανάγκη. Ζήτησε από τους Tuomo Lassila (drums) και Anti Ikonen (πλήκτρα) να αποχωρήσουν από το συγκρότημα με τον λίγο άκομψο τρόπο μιας ταχυδρομικής επιστολής. “The terror of the brown envelope” όπως χαρακτηριστικά το βάφτισαν τα δύο πρώην μέλη. Έχοντας πάρει μια πολύ καλή προκαταβολή από την ευημερούσα τότε Noise records και έχοντας μιξάρει την περιοδεία των Headhunter η επιλογή για την θέση του drummer ήταν μονόδρομος προς το πρόσωπο του Jörg Michael που η τότε κύρια μπάντα του ήταν οι Running Wild. Λίγους μήνες αργότερα ο Tolkki του ανακοίνωσε ότι έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στους Running wild και τους Stratovarius με τον Γερμανό να επιλέγει τους Φινλανδούς.
Για την θέση των πλήκτρων και με δεδομένη την αγάπη του Tolkki για τον Yngwie Malmsteen, έκανε κρούση στον Jens Johansson που τότε κατοικούσε στη Νέα Υόρκη. Ο Σουηδός ζήτησε να ακούσει τα demos και εντυπωσιασμένος από αυτό που άκουσε αποδέχτηκε την πρόταση/πρόκληση.
Το συγκρότημα μπήκε στα Finvox τον Οκτώβρη του 1995 και για τους επόμενους 4 μήνες δούλεψε μαζί με τον Mikko Karmila εντατικά για ένα δίσκο που άλλαξε ολόκληρο τον ήχο του ευρωπαϊκού power metal. Ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν samples σε τέτοιο βαθμό για τα τύμπανα και μια διαδικασία που βοήθησε αρκετά τον Tolkki ως παραγωγό στο μέλλον. Στο “Episode” συναντάμε και την πρώτη σύνθεση του Kotipelto (Uncertainty). Το συγκρότημα βρισκόταν σε κορυφαία φόρμα με τον Jörg Michael να ηχογραφεί σε μόλις 4 μέρες και τον Kainulainen σε μόλις μία. Οι ηχογραφήσεις των φωνητικών διήρκεσαν τέσσερις εβδομάδες μιας και υπήρχε η άνεση τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα. Το budget που χρησιμοποιήθηκε για το εν λόγω album ήταν 300.000€ σε σημερινά χρήματα.
Για εμένα το “Episode” είναι ο αγαπημένος μου δίσκος γενικότερα στη μουσική οπότε μου είναι δύσκολο να είμαι αντικειμενικός. Από το εξώφυλλο που είναι μια εικόνα που φέρνω στο μυαλό μου όποτε θέλω να ηρεμήσω μέχρι τα πρώτα χτυπήματα του δείκτη του ρολογιού στο “Father Time”, την επιβλητικότητα του “Eternity”, την επίδειξη τεχνικής στο “Speed of Light”, τα συναισθήματα που ξεχειλίζουν στο “Season of Change” και τον απίστευτο λυρισμό του “Forever”.
Άκουσα το “Episode” μετά από το “Dreamspace (το “Fourth Dimension” το άκουσα αργότερα) και θυμάμαι τον εαυτό μου μετά το τέλος του “Father Time” να κλείνω τότε το στερεοφωνικό γιατί αυτό που άκουσα με έκανε να νιώσω περίεργα. Η μέρα πέρναγε και ήθελα κάθε λίγο και λιγάκι να το ξανακούσω. Αυτό το συναίσθημα το έχω νιώσει με άλλο ένα album μόνο και αυτό ήταν το “Master of puppets” των Metallica.
Έχω ευχαριστήσει πολλές φορές προσωπικά τον κύριο Tolkki που δημιούργησε αυτό το album, αλλά και τον κύριο Kotipelto για το ηχόχρωμα και το συναίσθημα που μέσα από τη φωνή του περνάνε στην ψυχή μου εδώ και 27 χρόνια.
Ένα αξεπέραστο 10αρι που είναι πάντα μαζί μου διαθέσιμο να με ηρεμήσει και να με ταξιδέψει.
Favorite tracks: και τα 13 (μαζί με το “When the Night Meets the Day” στην Ιαπωνική έκδοση)
Fan trivia:
• Το “Father Time” ήταν το μοναδικό κομμάτι που ηχογραφήθηκε με διαφορετικό μικρόφωνο σε σχέση με τα υπόλοιπα 12 που ηχογραφήθηκαν με άλλο. Αυτό έγινε γιατί όντας το εν λόγω τραγούδι, κυρίως στο ρεφρέν, ένα από τα φωνητικά ψηλότερα κομμάτια ever του συγκροτήματος, έπρεπε να αποτυπωθεί σωστά το ηχόχρωμα της φωνής του βραχύσωμου Timo.
• Μόλις ο Jens Johansson αποδέχτηκε την πρόταση συνεργασίας του Tolkki και η κουβέντα αναπόφευκτα έφτασε στο οικονομικό, τότε ο δεύτερος του προσέφερε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, πράγμα που έδειχνε την πίστη αλλά και τη σιγουριά του ότι αυτό το εγχείρημα θα πετύχει. Ο Johansson του είπε προς τιμήν του ότι τα χρήματα ήταν υπερβολικά πολλά.
Ο Jens Johansson εκτός από καταπληκτικός μουσικός είναι και αρκετά ιδιόμορφος χαρακτήρας. Ηχογράφησε όλο το “Episode” με τα πλήκτρα του κατευθείαν στην κονσόλα χωρίς editing και quantize. Κοινώς ότι πλήκτρα ακούγονται στον δίσκο είναι όπως ακριβώς παίχτηκαν. Ο ίδιος μουσικός βέβαια ήταν αυτός που στις περιοδείες του συγκροτήματος έπαιρνε πάντα ένα μικρό κομμάτι ξύλου από την πόρτα του κάθε venue που έπαιζαν με αποτέλεσμα να διατηρεί μια μεγάλη συλλογή (!!!), αυτός που ανατίναζε λεκάνες τουαλέτας με τα πυροτεχνήματα του show (υπάρχουν ντοκουμέντα στο DVD Infinite visions), αυτός που άλλαζε τα ταμπελάκια στα καμαρίνια backstage με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα μικρό χάος, αυτός που κατέστρεφε διαδρόμους ξενοδοχείων και αυτός που κατούρησε στο πόδι του Tolkki επί σκηνής σε εκείνο το τελευταίο live που θέλω να ξεχάσω. Όλα αυτά ανάγκασαν την τότε εταιρεία All Access που ήταν υπεύθυνη για τα tours να δημιουργήσει έναν Damage account για τον Jens Johansson στον οποίο χρεώνονταν όλες οι ζημιές που προκαλούσε και αφαιρούνταν από την αμοιβή του στο τέλος της περιοδείας.
• Η πρώτη ατάκα που είπε στον Tolkki ο Johansson όταν τον αντίκρισε ήταν “βγάλε το προφυλακτικό του ιπποπόταμου απ’ το κεφάλι σου” μαζί με διάφορες βρισιές στα Φινλανδικά που είχε σημειώσει σε ένα χαρτί. Αλλά οκ….είναι ο Jens Johansson.
• Όπως έγραψα και παραπάνω το “Episode” αποτέλεσε ένα δίσκο σταθμό στην ιστορία του ευρωπαϊκού power metal και έθεσε νέα ηχητικά standards. Τρανή απόδειξη αυτού είναι ο καταιγισμός e-mails από όλο τον κόσμο που δέχτηκαν τα Finnvox με παραγωγούς μεγάλων τότε ονομάτων του ιδιώματος και όχι μόνο να ζητούν πληροφορίες και το “know how” για αυτό το ηχητικό αποτέλεσμα (μιλάμε πάντα για το 1996).
• Το εξώφυλλο του δίσκο είναι μια χειροποίητη δουλειά του Sakari Peltola, φίλου του Timo Kotipelto. Είναι ένα εξώφυλλο που ο Tolkki μισεί λέγοντας χαρακτηριστικά “αυτό συμβαίνει όταν αφήνεις τον τραγουδιστή να επιμεληθεί το εξώφυλλο” (εγώ προσωπικά το λατρεύω!).
• Ένα άλλο γεγονός στο που δυσαρέστησε τον Tolkki ήταν ότι ενώ δόθηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για το artwork, αυτό εν τέλει αποτυπώθηκε ασπρόμαυρο ενώ εξ αρχής ήταν προσχεδιασμένο να γίνει έγχρωμο.
Ο Τάσος Κροκόδειλος είναι ο τραγουδιστής των Spitfire, Marauder και του ελληνικού tribute στους Manowar, “Fire And Steel”
